درد مچ دست به دلایل مختلف مانند کشیدگی تاندون یا سندرم تونل کارپال در بسیاری از افراد شایع است و یکی از روش های تسکین و درمان آن استفاده از مچ بندهای طبی موجود در بازار است که باید با مشورت پزشک تهیه شوند.استفاده از مچ بندهای طبی میتواند به کاهش درد مچ هنگام شرکت در این فعالیتها کمک کند و پشتیبانی لازم را فراهم کند. یک مچ بند خوب باید فشار ملایمی به دست وارد کند و در عین حال حرکت مچ دست را محدود نکند.
وقتی به فرآیند بهبودی فردی راهنمایی میکنید، باید در نظر داشته باشید که هیچ سایز مناسبی که همگان را شامل شود، وجود ندارد، به خصوص زمانی که مورد بحث مچ دست باشد. آنچه که برای یک فرد و مشکل مرتبط با مچ دست او موثر است، ممکن است برای فرد دیگری با همان مشکل یا شرایط مشابه موثر نباشد. بنابراین، انجام تحقیقات درباره مزایا و خطرات استفاده از مچ بند طبی، یک گام مهم در تعیین این است که آیا این وسایل ارتوپدی به فرد کمک میکنند یا به آسیب مچ دست او ضربه میزنند.
در هر فرد، ویژگیها و شرایط تنوع زیادی دارند و این باعث میشود که نیازها و پاسخ به درمان در هر فرد ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، در تعیین اینکه آیا مچ بند طبی میتواند مفید باشد یا نه، نیاز به بررسی دقیق و شخصی سازی بر اساس شرایط هر فرد وجود دارد.
تحقیقات علمی در زمینه استفاده از مچ بند طبی و تأثیر آن بر روی بهبودی و آسیب مچ دست، اهمیت زیادی دارد. این تحقیقات میتوانند به ما کمک کنند تا مزایا و معایب استفاده از مچ بند طبی را درک کنیم و تصمیمگیری مناسبی را درباره استفاده یا عدم استفاده از آن انجام دهیم.
به طور کلی، برای هر فرد میتواند بهتر باشد تا قبل از استفاده از مچ بند طبی، با پزشک یا متخصص مرتبط مشورت کند. این تخصصیترین فرد میتواند به شما راهنمایی کند و بر اساس شرایط شما، تصمیمی را اتخاذ کند که به بهبودی شما کمک کند و در عین حال از ممکن بودن خطرات ناشی از استفاده نادرست از مچ بند طبی جلوگیری کند.
دکتر غفرانی، متخصص درد و آنستزیولوژی در کلینیک درد ماهان، آماده است تا با به کارگیری دانش و تجربه خود در درمان دردها و بیماری های مختلف از جمله درد مچ دست بدون نیاز به جراحی، به شما برای انتخاب بهترین و مناسب ترین مچ بند طبی آتل دار یا بدون آتل در کنار سایر روش های درمانی مؤثر و مورد نیاز، کمک کند. برای رزرو وقت ملاقات با دکتر غفرانی می توانید با شماره تلفن 02188866619 - 02188866629 - 092188866632 تماس حاصل فرمایید.
آناتومی مچ
هشت استخوان کارپال در هر دست وجود دارد. استخوان ها در دو ردیف قرار دارند. این دو ردیف انتهای تونل کارپال را تشکیل میدهند. رباط بافت بسیار محکمی است که بالای تونل کارپال را پوشش میدهد. تمام این هشت استخوان با یک رباط کوچک کوچک به استخوان کناری متصل میشوند. پایه کف دست، جایی که دست و ساعد به همدیگر وصل میشوند، تونل کارپال نامیده میشود. عصب و تاندون از طریق این تونل عبور میکنند. خونرسانی به دست از طریق این تونل انجام میشود. تاندون هایی که به ما کمک میکنند انگشتانمان را حرکت دهیم از این تونل عبور کردهاند . این ها عضلات ساعد را به انگشتان وصل میکنند. تاندونها با با بافت چربی به نام سینوویوم پوشیده شدهاند و هنگامی که مچ دست آسیب میبیند سینوویوم متورم میشود.
آسیب مچ دست
آسیبهای مربوط به مچ دست عبارتند از:
- موقعیتهای نامطلوب، حالت بدنی ثابت، کارهای خسته کننده، فشار کاری اضافه بدون استراحت، علت اصلی آسیبهای حرکات تکراری است.
- فشار داخل مچ دست شما بستگی به طرز نگهداشتن مچ دست دارد. اگر مچ در حالت طبیعی یا صاف باشد، فشار حداقل است. هنگامی که مچ دست در حال حرکت به جلو و عقب است فشار در تونل کارپال افزایش مییابد.
- هنگامی که مچ دست شما تحت فشار قرار میگیرد به دلیل فشار یا وضعیت ناخوشایند، بافتهای تونل کارپال آسیب میبینند. اگر برای استفاده مجدد وقفهای ایجاد شود، بدن به طور خودکار بافت آسیب دیده را بازسازی میکند. اما اگر مچ دست بطور مداوم و بدون وقفه تحت شرایط استرس زا قرار گیرد، ممکن است علائم به وجود آیند.
- درد مچ دست به علت سندرم تونل کارپال، تاندونیت، خستگی دست و آرتروز شروع میشود.
مچ بندها چگونه کار میکنند؟
مچ بندها یک راه حل آسان برای مچهای خستهای هستند که باعث بروز درد و ناراحتی شده است. مچ بند (یا اسپلینت) به شما کمک میکند که مچ دست خود را سفت نگه دارید و بتوانید بدون هیچ محدودیتی آن را حرکت دهید. همچنین باعث کاهش فشار روی عصب مدیان میشود. علاوه بر اینکه ، مچ بندها درد را کاهش میدهند انجام حرکات را دشوار میکنند. مچ بند یک درمان کوتاه مدت برای سندرم تونل کارپال است. استفاده طولانی مدت از مچ بندها ممکن است عضلات مچ دست را تضعیف کند. برای جلوگیری از این مورد شما با ورزش کردن عضلات مچ دست خود را پس از استفاده از مچ بند تقویت کنید. همیشه به یاد داشته باشید که مچ بند جایگزینی برای ارگونومیک از دست رفته در محل کار شما نیست. یک مچ بند خوب، مچ دست شما را آرام میکند، مدت زمان طولانی کار میدهد، و به آسانی پوشیده و درآورده میشود و همچنین به راحتی قابل شستشو است. باید مچ دست در موقعیت طبیعی قرار دهد و همچنین حرکات ساده مچ دست قابل انجام باشد اما حرکات پیچیده دست را محدود کند.
دلیل استفاده از مچ بند طبی
فعالیتهای روزمره زیادی هستند که میتوانند باعث درد مچ دست شوند. در اینجا برخی از فعالیتهایی که معمولا باعث درد مچ دست میشوند و با استفاده از مچ بند قابل پیشگیری هستند را آوردهایم:
ورزش
ورزش های خاصی که ممکن است باعث درد مچ دست شوند مانند تنیس و گلف . در بعضی از ورزشها موقعیتی که یک ورزشکار بازی میکند، ممکن است شانس وارد شدن آسیب به مچ دست را افزایش دهد، مانند یک مهاجم فوتبال یا دروازه بان فوتبال
انباردار
کارکنانی که در انبارداری یا حمل و نقل / خدمات کار میکنند ممکن است در معرض آسیب یا درد مچ دست قرار بگیرند. حرکات تکراری در این وظایف شغلی اغلب میتواند به مچ دست فشار وارد کنند.
کار در دفتر
کسانی که در محیط دفتری کار میکنند ممکن است هنگام تایپ کردن یا استفاده از ماوس کامپیوتر به مچ دستشان آسیب وارد شود. خبر خوب این است که بسیاری از محلهای کار، تمارین ارگونومیک درباره وضعیت مناسب بدنی در پشت میز را به کارکنان آموزش میدهند و با خرید تجهیزات بهتر به سلامتی مفاصل کارمندان خود کمک میکنند. با این حال، ساعتهای طولانی نشستن پشت کامپیوتر بدون پشتیبانی مناسب مچ دست باز میتواند موجب بروز درد شود.
بازیهای ویدئویی
بسیاری از افراد در اوقات فراقت خود بازیهای ویدئویی انجام میدهند. با این حال، آنها هم ممکن است به مفصل مچ دست خود فشار زیادی وارد کنند . این افراد هم اغلب به علت صرف مدت زمان طولانی پای کامپیوتر و استفاده از صفحه کلید، ماوس یا کنترلر، بدون وقفه اشتباه بزرگی مرتکب میشوند.
آسیبهای قبلی
اگر آسیب قبلی داشتهاید، مانند رگ به رگ شدن مچ دست، ممکن است مچ دست شما از درد دائمی ناشی از عضلات یا رباط های ضعیف رنج ببرد.
سایر فعالیت های مربوط به مچ دست
فعالیت هایی مانند نقاشی، نوشتن یا کار با ابزارها ممکن است باعث درد مچ دست شوند، به ویژه اگر این کارها را برای مدت زمان طولانی انجام دهید.
کدام یک از انواع بریس مچ دست برای خرید انتخاب کنید؟
شما میتوانید به راحتی مچ بند مچ دست را از داروخانه یا فروشگاههای طبی-پزشکی بدون نیاز به نسخه تهیه کنید. در برخی موارد، ممکن است نیاز به سفارشیسازی مچ بند برای هر فرد وجود داشته باشد. این امکان را به شما میدهد که مچ بند شما از مواد سبک وزن تهیه شود و مچ دست راحتتر حرکت کند، در عین حال محدودیتی در حرکت مچ دست و پا ایجاد نکند. برای دریافت یک مچ بند سفارشی، باید سفارش خود را از طریق کار درمانگر یا فیزیوتراپ خود ثبت کنید. در حال حاضر، انواع و اندازههای مختلف مچ بند برای پاسخگویی به تمام نیازهای شما در دسترس میباشند. نوع مچ بند مورد نیاز بستگی به ساختار مچ دست آسیب دیده شما دارد. مچ بندها در سه سطح حفاظت بالا، متوسط و کم در دسترس میباشند. با مشورت پزشک میتوانید یکی از انواع مختلف مچ بند را با مناسبترین قیمت و بیشترین کارایی برای خرید انتخاب کنید:
- بریس با سطح حفاظت بالا از پلاستیک یا فلز ساخته شده است. آنها فوم یا یک ماده نرم در داخل آن قرار میدهند تا فرد احساس راحتی کند. اینها معمولا برای بیمارانی که شرایط جدی و شدیدی دارند استفاده میشود.
- سطح حفاظت متوسط معمولا از نئوپرن ساخته ميشود که به کاربر احساس راحتی و گرما ميدهد.
- برای کسانی که مبتلا به سندرم تونل کارپال هستند، یک اسپلینت فلزی در قسمت جلویی بریس مچ دست قرار داده میشود. بندهای چفت وبست به تنظیم بریس به حالت دلخواه کمک میکند.
- محافظ نئوپرن یا گیرههای لولهای ساده برای بریس حفاظت سطح پایین استفاده میشود. معمولا از مچ دست تا ساعد نیست. و به مفصل مچ اجازه میدهد تا آزادانه حرکت کند. این بریسها معمولا برای حفظ گرما و فشرده سازی برای کاهش تورم استفاده میشود.
- همچنین این بریسها در استانداردهای جهانی موجود هستند و یک بریس برای هر مچ دستی متناسب است. این مچ بندها برای هر دو دست چپ و راست (پشت و رو) استفاده میشوند. برخی از بریسهای مچ دست به مهرههای چوبی مجهز شدهاند که این مهرهها با پوست دست تماس پیدا میکنند و هنگام استفاده دست را ماساژ میدهند.
مزایای استفاده از مچ بند
استفاده از مچ بند مزایای بسیاری برای کاربران دارد و میتواند به بهبودی بیماران آسیب دیده کمک میکند و یا کیفیت زندگی بیمارانی که دردهای مزمن مانند آرتروز دارند را بهبود میبخشد. بیماران باید کاملا از این مزایا و این که چگونه این بریس ها به بهبودی آنها کمک میکند آگاه باشند.
ثبات مچ دست
انواع بسیاری از مچبندها برای انواع مختلف صدمات و بیماریها وجود دارند. با این حال، اکثر محصولات حمایتی ارتوپدی چند نکته کلیدی را در رابطه با آسیب در نظر میگیرند. مچ بندها با ثابت نگه داشتن مفصل، از حرکت اضافی و بیش از حد ساختارهای اطراف مچ دست جلوگیری میکنند. این به بیماران کمک میکند تا کارها و فعالیتهای روزانه خود را بدون اینکه در روند بهبودی آنها تداخل ایجاد شود, انجام دهند.
کاهش تورم
ثابت نگه داشتن مچ دست با بریس(مچ بند) این امکان را به ما میدهد تا تورم و درد ناشی از التهاب کاهش پیدا کند.
بهبودی پس از جراحی
بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند با استفاده از مچ بند میتوانند از محل جراحی محافظت کنند و سریع تر بهبود پیدا کنند.
محدودیتهای کمتر در فعالیتهای روزانه
مهم این است که به بیماران تذکر دهید که مچ بند یکی از انعطاف پذیرترین محصولات حمایتی ارتوپدی است. بسیاری از بیماران نگران هستند که حمایت های ارتوپدی فعالیت روزانه آنها را مختل کند و یا از پوشیدن آن خجالت میکشند و یا به هر دلیلی از آن استفاده نمیکنند. برخی از مچ بندها اجازه میدهند انگشتان و مفصل شصت حرکت کنند، بنابراین فرد میتواند به فعالیتهای روزمره خود ادامه دهد. مردم اغلب از آنها برای فعالیتهایی استفاده میکنند که بیشتر به مچ دست و دستها نیاز دارند. این بریسها همچنین با محافظت از مچ دست و ثابت نگه داشتن آن خواب راحتری خواهند داشت، در نتیجه باعث کاهش درد میشود. در واقع، تحقیقات اخیر نشان داده است که بیمارانی که به مدت چهار هفته تا جایی که امکان دارد در طول روز از مچ بند استفاده میکنند ، 32٪ درد مچ دست آنها کاهش یافته است. همچنین 5٪ قدرت مچ دست آنها افزایش داشته است.
خطر استفاده از مچ بند
دلایل مختلفی وجود دارد که بیماران از مچ بند استفاده میکنند گاهی اوقات افراد برای بهبود پیدا کردن آسیبی که به مچ دست وارد شده است و گاهی هم برای کنترل بیماری مزمن مثل سندرم تونل کارپال از آن استفاده میکنند. با این حال، برخی از خطرات هم در پوشیدن مچ بند وجود دارد که بیمار باید از آنها آگاه باشد. خیلی مهم است که فیزیوتراپیستها و متخصصان پزشکی ورزشی، نه تنها این خطرات اغلب جزیی را درک کنند بلکه آنها را به درستی به بیماران خود منتقل کنند. بسیاری از این خطرات مربوط به عادت پوشیدن است و نیاز هست که استفاده درست از بریس آموزش داده شود.
عدم استفاده از مچ بند
یکی از مسائلی که درباره تجویز مچ بند برای مچ دست باید مدنظر قرار داد، این است که در برخی از افراد ممکن است مشکلاتی مانند رگ به رگ شده، آرتروز یا سایر مشکلاتی که باعث میشود بیمار نتواند به راحتی از محصولات حمایتی ارتوپدی استفاده کند، به وجود آید. این مشکلات میتوانند فرآیند بهبودی را تحت تأثیر قرار داده و آن را مختل کنند. علاوه بر این، دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است افراد از استفاده از مچ بند خودداری کنند و اغلب به دلیل ناراحتیهایی هست که بسیاری از افراد در هنگام استفاده از مچ بند تجربه میکنند. استفاده از مچ بند ممکن است برخی فعالیتها را دشوارتر کند، به ویژه در مورد اسپلینتهای سفت که میتواند مقاومت فعال در برابر استفاده از ابزارهای کمکی ایجاد کند. یک راه برای مقابله با این مشکل این است که مچ بند به درستی بسته شود و فشار زیادی روی نقاط استفاده قرار نگیرد تا ناراحتی ایجاد نشود. این نکته برای دست و بازوی فرد نیز باید مد نظر قرار گیرد.
در ارتباط با بیماران، مهم است که در تعامل با آنها باشید تا اطمینان حاصل کنید که در طول روز یا هفتههای آینده، هیچ تغییری در وضعیتشان رخ نداده است. اگر ناراحتی وجود دارد، با همکاری بیمار، علت آن را پیدا کنید و به او در کناری با آن کمک کنید. میتوانید نوع دیگری از مچ بند را تست کنید یا از بالشتکهای اضافی در اطراف نواحی استخوانی مچ دست استفاده کنید. مواد استفاده شده در ساخت مچ بند نقش مهمی در ایجاد ناراحتی برای بیمار دارند. اگر بیمار حساسیتی نسبت به نئوپرن یا مواد مشابه دارد، استفاده از محصولات حمایتی هیپوآلرژنیک یا بدون لاتکس یا بدون نئوپرن میتواند به شدت مفید باشد.
استفاده از بریس تنها در طول دوره درد و ناراحتی
یکی دیگر از خطرات معمول استفاده از مچ بند، تمایل برخی از بیماران به استفاده کوتاه مدت از آن است – معمولا زمانی که آنها علائم حاد مانند تورم یا درد دارند از آن استفاده میکنند و در مواقع دیگر ممکن است فرد از پوشیدن آن اجتناب کند. در نهایت، ممکن است خیلی زود دیگر از آن استفاده نکنند و با این کار مانع از بهبودی کامل خود میشوند.لازم به ذکر است که در چنین وضعیتی ، فیزیوتراپیستها و متخصصان پزشکی ورزشی باید هوشیار باشند، تا هم بتوانند اهمیت استفاده از مچ بند را در طی دوره درمان به خوبی بیان کنند و هم اینکه پیگیری کنند که آیا بیمار طی مدت توصیه شده به درستی از مچ بند استفاده میکند یا نه . خیلی خوب است اگر با بیمار صحبت کنید و چندین هدف و معیار را در رابطه با استفاده از مچ بند تعیین کنید. بیماران میتوانند روند پیشرفت خود را به صورت هفتگی درک کنند, البته گفتن زمانهایی که نیازی به استفاده از بریس ندارند (مثلا در شب و یا در طول استراحت) مفید است. این به بیمار کمک میکند تا نه تنها به علائم فیزیکی بیرونی کمتر توجه کند ، بلکه روی تمامی عوامل دیگری که منجر به بهبودی کامل میشود، تمرکز کند.