برای افرادی که از درد گردن و کمر رنج می‌برند، تراکشن یا کشش ستون فقرات یک درمان پرکاربرد است.

در درمان تراکشن، کششی بر روی سر بیمار وارد می‌شود تا آن را به سمت بالا بکشد و سر را دور از گردن و کمر بکشد، با این کار عضلات و رباط‌های اطراف مهره‌های ستون فقرات کشیده شده و فضای بین مهره‌ها بازتر می‌شود. هدف از این درمان، ایجاد فرصتی برای شل شدن عضلات و آزاد کردن عصب‌های فشرده شده می‌باشد.

مزایای درمان با تراکشن

کشش ستون فقرات یا تراکشن، یک روش غیرجراحی برای تسکین درد و اصلاح مشکلات ستون فقرات است. این روش شامل کشیدن نیروی جاذبه از روی ستون فقرات است به منظور کاهش درد، تراز شدن ستون فقرات و کاهش فشار از روی مفاصل. درمان با کشش ستون فقرات باعث کشیده شدن عضلات و مهره‌های کمر می‌شود تا با اثرات نیروی جاذبه مقابله کنند.

روش‌های موجود برای تراکشن

برای کشش ستون فقرات ناحیه‌ی گردنی، از دو نوع تراکشن استفاده می‌شود:

تراکشن دستی

یک متخصص فیزیوتراپی می‌تواند این نوع تراکشن درمانی را انجام دهد. برای انجام این تکنیک، بیمار روی تخت دراز می‌کشد و تراپیست با دست‌هایش سر بیمار را به دور از گردن می‌کشد. در حین انجام تراکشن دستی، تراپیست ممکن است جای سر بیمار را تغییر دهد تا نتایج بهتری حاصل شود، برای این کار سر بیمار را به طرفین حرکت می‌دهد یا سر او می‌چرخاند.

تراکشن مکانیکی

این نوع از تراکشن برای ستون فقرات گردنی به کار می‌رود و در آن، نیروی کششی از طریق دستگاه‌های مکانیکی وارد می‌شود. این کشش ممکن است از طریق یک دستگاه ایجاد شود یا می‌تواند از سیستمی متشکل از وزنه‌هایی با بند و مهار باشد. بندهایی بر روی سر بیمار قرار می‌گیرد و سپس فشار مکانیکی برای کشیدن سر او به دور از گردن و کمر اعمال می‌شود.

درمان با تراکشن چگونه انجام می‌شود؟

ویژگی‌هایی که یک فرد تحت درمان با تراکشن دریافت می‌کند، به منبع درد او در گردن یا ستون فقرات بستگی دارد. در بیشتر موارد درمان با تراکشن، 3 تا 4.5 پوند وزن برای کشیدن، به مدت نیم ساعت اعمال شده و اغلب برای دو یا سه بار در روز این کار تکرار می‌شود. فیزیوتراپیست‌ها اغلب از گرما و داروهای شل کننده عضلانی برای مؤثرتر ساختن تراکشن، استفاده می‌کنند.

در حین این درمان، کشش وارد شده به ستون فقراتتان ممکن است پیوسته یا قطع شونده باشد، مجدداً این مسئله به وضعیت شما بستگی دارد. پزشکانی که درمان با تراکشن را توصیه می‌کنند، اعتقاد دارند که اعمال فشار به صورت کم و زیاد اغلب بهترین تأثیر را برای کمک به کنترل درد ناشی از صدمه‌ی جدید یا درد تازه خواهد داشت. برای مفاصل یا عضلاتی که گرفته و قادر به شل شدن و تغییر موقعیت خود نیستند، کشش قوی‌تری می‌توان اعمال کرد.

ازآنجایی‌که تراکشن در اغلب موارد به صورت چندین بار در روز استفاده می‌شود، برخی بیماران گاهی یک دستگاه تراکشن مکانیکی شامل وزنه و قرقره را با خود به خانه می‌برند تا در خانه از آن استفاده کنند. این دستگاه قرقره و وزنه از در خانه رد می‌شود و فرد یک هالتر متصل به دستگاه را روی سر خود قرار می‌دهد. از این دستگاه می‌توان در حالت نشسته، تکیه داده به کمر و یا به صورت درازکش استفاده کرد.

از دستگاه تراکشن می‌توان برای روزها و هفته‌ها استفاده کرد، این به میزان درد گردن و اینکه این درمان تا چه حد روی وضعیت گردن و ستون فقراتتان تأثیر گذاشته است، بستگی دارد.

آیا واقعاً تأثیر دارد؟

درمان تراکشن به عنوان یک روش مؤثر در درمان درد گردن مشهور است و پزشکان از کشش ستون فقرات گردنی برای درمان علت‌های مختلف درد گردن استفاده می‌کنند. پزشکان و متخصصان اعتقاد دارند که این کشش به تسکین رگ به رگ شدگی و اسپاسم عضلات گردن کمک می‌کند. همچنین این کشش، با کشیدن مهره‌های ستون فقرات، به کاهش درد ناشی از فرسوده شدن دیسک‌های کمر کمک می‌کند. در آخر اینکه تراکشن می‌تواند اعصاب فشرده شده بین مهره‌ها را آزاد کند.

اگرچه، این سؤال همچنان باقی می‌ماند که آیا کشش گردن از نظر علمی برای افراد مبتلا به گردن درد مفید بوده است یا خیر؟ محققان تاکنون به شواهدی برای اثبات تأثیر تسکین دهنده بودن کشش مکانیکی برای گردن درد دست یافته‌اند؛ درواقع، در برخی مطالعات، تراکشن دارونما به اندازه تراکشن واقعی مزایایی را به همراه دارد. در یک بررسی تحقیقاتی، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که شواهد فعلی تأثیر کشش گردن را برای تسکین درد یا بهبود تحرک آن نه پشتیبانی می‌کنند و نه رد می‌کنند.

در چه مواردی به تراکشن کمر نیاز است؟

اثرات کشش گردن و کمر، در مقالات و مطالعات صورت گرفته در این زمینه، به خوبی به اثبات رسیده است، این اثرات عبارتند از:

• افزایش فضای بین مهره‌‌ای
• جداسازی مهره‌‌ها
• کاهش فتق (بیرون‌زدگی) دیسک
• تغییراتی در فشارهای دیسک بین مهره‌‌ای
• تسکین درد موضعی در ستون فقرات
• تسکین علائمی که به دلیل فشرده شدن عصب واقع در ستون فقرات، در دست‌ها و پاها کشیده می‌شوند.

دیسک دژنراتیو یا مشکلات مفصلی

در یکی از آزمایش‌های کنترل شده که بر روی تراکشن گردن صورت گرفت، مطالعات نشان دادند که بیمارانی که درمان تراکشن دریافت کرده بودند، نتایج بهتری نسبت به گروه کنترل ارائه دادند. در این مطالعه، بهبود‌های قابل توجهی در دامنه حرکتی مشاهده شد و نیاز به درمان‌های بیشتر و استفاده از دارو در این گروه کاهش یافت. بیشتر بیماران شرکت کننده در این آزمایش، مبتلا به بیماری دیسک دژنراتیو بودند. اگرچه هدف اصلی این مطالعه بررسی دیسک کمر دژنراتیو نبود، اما به عنوان یک مبنای نظری برای آزمایش تراکشن کمر در بیماری دژنراتیو، ارزشمند بود. بسیاری از افراد دچار تنگی فضای دیسک و فورامن (حفره) بین مهره‌ها هستند، حتی بدون وجود علائم و نشانه‌های فشرده شدگی ریشه عصب نخاعی یا درد در ناحیه گردن و کمر. بیماران بدون علائم که برای مدتی تغییرات دژنراتیو یا استئوفیت داشته‌اند، ممکن است به طور ناگهانی در حین انجام فعالیتی یا قرارگیری بدن در یک وضعیت خاص، علائم مربوطه را تجربه کنند.

بین مواردی که تحریک بافت‌ها رخ می‌دهد و مواردی که چنین عارضه‌ای رخ نمی‌دهد، باید یک مرز بسیار باریک وجود داشته باشد. درمان تراکشن ممکن است به‌ نوعی بخش به‌خصوصی از ستون فقرات را به‌گونه‌ای حرکت دهد، باز کند یا دوباره تنظیم کند که منجر به تسکین آن تحریک شود.

درمان با تراکشن می‌تواند برای دیسک تحلیل رفته مفید باشد زیرا کاهش فشار درون دیسکی از طریق کشش ممکن است بر وضعیت تغذیه رسانی به هسته پالپوس دیسک تأثیر بگذارد.

هیپوموبیلیتی (کم تحرکی) مفصل (خشکی بافت نرم)

درمان تراکشن ممکن است نوعی درمان موبیلیزاسیون تلقی شود زیرا شامل حرکت منفعل دیسک و مفاصل فاست کمر با استفاده از نیروی مکانیکی یا دستی است. هرگونه شرایط ناشی از هیپوموبیلیتی مفصل ممکن است به تراکشن پاسخ خوبی دهد. موضوعی که علیه استفاده از تراکشن برای درمان موبیلیزاسیون وجود دارد این است که این روش غیراختصاصی است و همزمان چندین بخش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه، هنگامی که کشش به یک سری از بخش‌های ستون فقرات اعمال می‌شود، هر بخش به مقدار یکسانی کشش دریافت می‌کند. اگر نیروی اعمال شده برای تحرک دادن به بخش درگیر کافی باشد، به این معنا نیست که بخش‌های دیگر نیز همان مقدار کشش را دریافت می‌کنند، البته ممکن است اعمال کشش در آن بخش‌های دیگر منع شود.

تراکشن ممکن است گزینه درمانی مناسب برای بیمارانی باشد که نیاز به موبیلیزاسیون دارند اما نمی‌توانند برخی از تکنیک‌های دستی شامل چرخش، کج شدن به پهلو، خم شدن یا کشش را تحمل کنند. بیماران مبتلا به بیماری مزمن دیسک دژنراتیو یا بیماری مفصلی و هیپوموبیلیتی (کم تحرکی) عمومی اغلب برای این درمان مناسب هستند. بیمار مبتلا به خشکی مزمن مفاصل اغلب می‌تواند تحت نیروهای کششی نسبتاً قوی قرار بگیرند، در حالیکه تکنیک‌های دستی شامل حرکت دادن بخش‌های دچار حرکت محدود برای آن‌ها دردآور و تحریک‌کننده بوده و باعث تشدید در آن‌ علائم می‌شوند.

هرچه علائم شدیدتر یا مزمن‌تر باشد، تراکشن احتمالاً گزینه‌ی بهتری برای این بیماران خواهد بود.

درگیری مفاصل فاست(ساب لوکسیشن)

وقتی که مفاصل فاست به دلیل درگیری یا گرفتگی مکانیکی، تنگی کپسولی یا ساب لوکسیشن (نیمه دررفتگی مفصل) محدود می‌شوند، اغلب از روش‌های مانیپولاسیون (درمان دستی) و موبیلیزاسیون برای آزادسازی این محدودیت‌ها استفاده می‌شود. تکنیک‌های دستی که جداگانه روی هر کدام از مفاصل کار می‌کنند، گاهی اوقات بهترین روش برای این مشکلات هستند. اگرچه، درمان با تراکشن نیز گزینه درمانی دیگری می‌تواند باشد، به ویژه اگر بیمار به دلیل شدید بودن درد یا حساسیت قادر به تحمل تکنیک‌های دستی نباشد.

اسپاسم عضلانی

هم تراکشن و هم تمرینات کششی می‌توانند اسپاسم عضلات را برطرف کنند. تراکشن مزایای بیشتری مانند برداشتن فشار و یا درمان مجزای ساختارهای مفصلی دردناک را ارائه می‌کند. اگر با انجام تراکشن، درد برطرف شود، اسپاسم عضلانی نیز در نتیجه‌ی آرام شدن رفلکس‌های درد زا، برطرف می‌شود.

فتق (دررفتگی) دیسک و رادیکولوپاتی

شاید یکی از مهمترین کاربردهای درمان تراکشن کمر، درمان فتق یا بیرون‌زدگی دیسک و یا درد رادیکولار (ناشی از فشردگی ریشه عصب) است. شواهد حاکی از آن است که تراکشن می‌تواند بر دیسک و علائم رادیکولوپاتی تأثیر بگذارد. در درمان‌های بالینی عملی، تراکشن کمر اغلب در ترکیب با تمرینات کششی منفعل برای درمان فتق دیسک کمر انجام می‌شود.

از لحاظ بالینی می‌توان گفت که این ترکیبی از مداخلات درمانی است که منجر به موفقیت می‌شود، نه خود مداخله به تنهایی. مقالات متعددی در مورد نتایج مطلوب حاصل از کاربرد تراکشن در درمان فتق دیسک و رادیکولوپاتی گزارش داده‌اند.

درمان فشار زدایی ستون فقرات چه تفاوتی با تراکشن ستون فقرات دارد؟

کشش درمانی یا تراکشن، یک روش موثر و کارآمد در درمان برخی از مشکلات مرتبط با فتق دیسک یا تحلیل رفتن دیسک کمر است. این روش تفاوتی کمی با درمان فشار زدایی ستون فقرات دارد، زیرا در واقع یک فشار منفی یا خلأ در داخل دیسک ایجاد نمی‌کند. با استفاده از تراکشن، دیسک برون زده یا پرت شده را به داخل می‌کشد و عملکرد خونرسانی و تغذیه مجدد در دیسک را بهبود می‌بخشد.

نوع درمان مناسب برای شما، بستگی به شرایط خاص شما دارد. تراکشن قادر است فشار درون دیسک را به میزان مشخصی کاهش دهد، در حالی که درمان فشار زدایی ستون فقرات این کار را به میزان بیشتری انجام می‌دهد. با این حال، هر فردی قابلیت انتخاب درمان فشار زدایی ستون فقرات را ندارد؛ به عنوان مثال، افرادی که به پوکی استخوان مبتلا هستند، ممکن است نتوانند از این درمان بهره‌برداری کنند، بسته به شدت بیماری آنها.