درمان شکستگی مچ پا با مراقبت های خانگی،پزشکی مثل گچ،اسپلینت،آتل
آسیبهای مچ پا یکی از شایعترین آسیبهای استخوانی و مفصلی هستند. اغلب، شدت درد، عدم توانایی راه رفتن و یا نگرانی در مورد اینکه استخوان ممکن است شکسته باشد، معمولا باعث میشود که افراد به دنبال مراقبت از جراحت مچ پا باشند. نگرانی اصلی این است که آیا در یک پیچ خوردگی مچ پا شکستگی وجود دارد یا خیر. اغلب، تشخیص شکستگی (شکستن استخوان) در طی یک رگ به رگ شدن، در رفتن یا آسیب تاندون بدون گرفتن عکس اشعه ایکس از مچ پا دشوار است.
تفاوت بین شکستگی مچ پا و رگ به رگ شدگی مچ پا این است که وجود یک ترک یا شکستن استخوان برای تشخیص شکستگی مچ پا ضروری است. هر گونه ترک، شکستن، یا خرد شدن مچ پا، از زیر شاخههای شکستگی مچ پا در نظر گرفته میشود. رگ به رگ شدن مچ پا جراحی است که در آن پارگی یا اختلال در رباطها وجود دارد (بافت فیبری که در مفاصل استخوان را در کنار استخوان دیگر نگه میدارد). یک جراحت شدید مچ پا میتواند همزمان دربر گیرنده شکستگی و رگ به رگ شدگی باشد. براساس نوع و شدت شکستگی یا رگ به رگ شدگی، پیش بینی رگ به رگ شدگی ممکن است در واقع بدتر از یک شکستگی باشد. برای تشخیص دقیق عارضه مراجعه به پزشک در اسرع وقت ضروری است.
اگر دچار آسیب یا عارضهای شدهاید که باعث درد زیاد و تورم مچ پا شده است، متأسفانه ممکن است مچ پای شما دچار شکستگی شده باشد. در این حالت لازم است پیش از هر اقدامی به پزشک مراجعه نمایید تا مراحل درمان سریعاَ طی شده و احتمال عوارض آن مانند آرتروز با یک درمان صحیح و مطمئن به حداقل برسد. دکتر غفرانی متخصص درد در کلینیک درد ماهان، آماده همراهی شما در تمام مراحل تشخیص، درمان و بازیابی سلامت کامل میباشد. برای رزرو وقت میتوانید با شماره تلفن 02188866619 - 02188866629 - 092188866632 تماس حاصل فرمایید.
آناتومی مچ پا
مطابق علم تشریح، مفصل مچ پا از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان درشت نی Tibia و نازک نی Fibula و تالوس یا قاپ Talus به وجود میآید (برخی از کارشناسان پزشکی استخوان پاشنه را نیز در این تقسیم بندی قرار میدهند و نام این مفصل را تحت عنوان مفصل سابالار نام گذاری میکنند و آن را بخشی از مچ پا در نظر میگیرند):
درشت نی یا تیبیا همانطور که از نامش پیدا است استخوان بزرگتر و اصلی پایین ساق پا است که استخوان میانی یا داخلی مچ پا را تشکیل میدهد و قسمت اعظم نیروهایی که به ساق وارد میشوند را تحمل میکند.
نازک نی یا فیبولا استخوان کوچکتری است که در کنار درشت نی و در قسمت پایین ساق، موازی با آن قرار گرفته و هم در بالا یعنی نزدیک زانو و هم در پایین یعنی بالای مچ پا با استخوان درشت نی مفصل میشود و استخوان جانبی یا خارجی مچ پا را تشکیل میدهد.
انتهای دور از هر دو استخوان تیبیا و فیبولا تحت عنوان قوزک (مالئول) شناخته میشود. این قوزکها تودههایی از استخوان هستند که میتوانید در داخل و خارج مچ پا مشاهده و احساس کنید. این استخوانها در کنار هم یک قوس یا مورتیس را (یک حفره) تشکیل میدهند که در بالای تالوس، یکی از استخوانهای پا قرار گرفته است. غشای فیبری به نام کپسول مفصل، آستر شده با لایهای نرمتر به نام سینوویوم، با این معماری مفصل را روکش میکند. کپسول مفصل حاوی مایع سینوویال تولید شده توسط سینوویوم است. مایع سینوویال امکان حرکت نرم را برای سطوح مفصل فراهم میآورد. مفصل مچ پا توسط چندین گروه رباط تثبیت میشود که در واقع فیبرهایی هستند که این استخوانها را در جای خود نگه میدارند. این رباطها عبارتند از: رباط کپسول، رباط دلتوئید، رباطهای قدامی و خلفی تالوفیبولار و رباط کالکانئوفیبولار هستند. اگر مچ پا شکسته باشد، ممکن است بعضی از این رباطها پاره شوند.
انواع شکستگی در ناحیه مچ پا
نوع شکستگی مچ پا به محل شکستگی و اینکه کدام استخوانهای مچ پا شکسته باشند، بستگی دارد. ممکن است یک استخوان آسیب ببیند یا چندین استخوان مجروح شوند. نوع و شدت شکستگی، درمان جراح ارتوپدی را تعیین میکند؛ لیست طبقهبندی به شرح زیر است:
قوزک خارجی یک برآمدگی در قسمت بیرونی مچ پا است و از استخوان فیبال تشکیل شده است.
قوزک داخلی یک برجستگی در داخل مچ پا است و از استخوان تیبیا تشکیل شده است.
قوزک خلفی پا یک برجستگی استخوانی در قسمت پشتی تیبیا است و به ندرت به تنهایی آسیب میبیند.
واژه "Bi" در نام شکستگی دو قوزکی "Bimalleolar fracture" به معنی دو است و برای توصیف شکستگیهای همزمان دو استخوان در مچ پا بکار برده میشود. معمولا قوزک داخلی و خارجی دو استخوانی هستند که دچار آسیب دیدگی میشوند. این شکستگیها غالبا مفصل مچ پا را ناپایدار میکنند و ممکن است همراه با دررفتگی مچ پا دیده شوند.
در این نوع شکستگی پیشوند"Tri" به معنی سه است بنابراین در شکستگیهای سه قوزکی Trimalleolar fracture همانطور که از نامش پیداست، هر سه قوزک (داخلی و خارجی و خلفی) شکسته شدهاند. این شکستگیها ناپایدار بوده و اغلب ممکن است با وارد شدن فشار زیاد به مچ پا، پارگی رباط، یا دررفتگی مچ پا همراه باشند.
پیچ خوردگی مچ پا نیز نامیده میشود. مفصل سندسموز بین استخوانهای درشتنی و نازکنی قرار داشته و به وسیلهی رباطها نگهداشته میشود. این آسیب معمولا در اثر برگشتن مچ پا (چرخش از مفصل مچ پا به سمت خارج) ایجاد میشود. آسیب سندسموز ممکن است با شکستگی واقعی استخوانهای مچ پا همراه باشد یا نباشد، اما اغلب تحت عنوان شکستگی درمان میشود. در پیچ خوردگیهای شدید مچ پا ممکن است این آسیب با شکستگی فیبولا (استخوان خارجی پایین ساق) خیلی بالاتر در پشت ساق پا نزدیک به زانو (پروگزیمال) همراه باشد که شکستگی Maisonneuve نیز نامیده میشود. اسامی دیگری برای آسیبهای مچ پا وجود دارد. با این حال، بیشتر این اسامی با انواع کلی فوق الذکر مطابقت دارد.
علل و عوامل شکستگی مفصل قوزک پا
هنگامی که یک فرد بر مفاصل مچ پای خود بیش از قدرت تحمل عناصر آن تنش وارد میکند، مفصل آسیب میبیند. هنگامی که یک استخوان تاب نیاورده و بشکند، آسیب دیدگی تحت عنوان شکستگی مچ پا شناخته میشود. شکستگی مچ پا میتواند همزمان با پارگی رباطها رخ دهد. این آسیب دیدگی میتواند به چندین روش رخ دهد:
- چرخش مچ پا به داخل یا خارج
- پیچ خوردن مچ پا از یک طرف به سمت دیگر
- خم شدن یا کشیده شدن بیش از حد مفصل
- نیروی شدید وارد شده به مفصل با مستقیم پایین آمدن بر روی مفصل هنگام پریدن از سطح بالا
علائم شکستگی استخوان مچ پا
علائم و نشانههای آسیب دیدگیها و شکستگیهای مچ پا تمایل به آشکار شدن دارند. این علائم عبارتند از:
درد
درد شایع ترین شکایت فرد آسیب دیده است. گاهی اوقات درد دقیقا ناشی از ناحیه شکستگی نیست. این شخص ممکن است شکستگیهای مرتبط پا (به ویژه بغل پنجه کوچک) یا زانو داشته باشد که باعث دردی مانند درد مچ پا میشود. معمولا درد در مچ پا عاملی است که افراد را از راه رفتن باز میدارد.
تورم
تورم اغلب در اطراف مچ پا اتفاق میافتد. این علامت نشان میدهد که ممکن است آسیب بافت نرم با احتمال خون در اطراف مفصل (هماتوژن) و یا مایع در داخل مفصل، وجود داشته باشد، هرچند خون در اطراف مفصل محتملتر است.
کبودی
ممکن است فرد در اطراف مفصل مچ پا کبودی ببیند، اگر چه نه بلافاصله پس از آسیب دیدگی. کبودی میتواند به سمت کف پا و یا به طرف پنجه پا حرکت کند.
تغییر شکل استخوانی
در شکستگیهای شدید، ممکن است استخوانها در اطراف مچ پا دچار تغییر شکل شده باشند. ممکن است پوست روی استخوان شکسته بیش از حد کشیده شده باشد و استخوان ممکن است بیرون زده و در معرض دید قرار گرفته باشد. اگر مفصل مچ پا در برود، استخوانهای پا و ساق به صورت ناصاف خواهند شد و به شکل تغییر فرم پیدا کرده به نظر میرسند.
بیحسی یا عدم توانایی حرکت
اگر عصب یا عروق خونی که به پای فرد تغذیه میشوند، آسیب بینند، ممکن است درد بیشتری همراه با پوست رنگ پریده پا، بی حسی یا ناتوانی در حرکت دادن پا یا پنجه وجود داشته باشد.
تشخیص
برای تعیین اینکه آیا یک شکستگی مچ پا وجود دارد یا مفصل به اندازهای آسیب دیده است که ناپایدار شود، یک پزشک مچ پا را ارزیابی خواهد کرد. ناپایداری مفصل اغلب نشان دهنده شکستگیهای متعدد، شکستگی همراه با آسیب رباط، پارگی رباط به تنهایی یا در رفتگی است. پزشک تاریخچه آسیبدیدگی را دنبال خواهد کرد و برای تعیین الگوهای شکستگی احتمالی سؤالاتی خواهد پرسید. این سؤالات عبارت از:
- کدام نقطه درد میکند؟
- آیا در قسمتهای دیگر پا، زانو و پوستتان هم احساس درد میکنید یا خیر؟
- آسیب دیدگی چگونه اتفاق افتاد؟
- آیا مچ پا به داخل یا خارج برگشته یا خیر؟
- آیا کسی صدای ترک یا شکستن استخوان شنیده یا خیر؟
- آیا بیمار بلافاصله پس از آسیب دیدگی قادر به حرکت بوده است یا خیر؟
- آیا بیمار اکنون قادر به حرکت است یا خیر؟
- آیا شخص هر گونه سوزش یا سوزن شدن جدید در ساق، مچ یا پای خود احساس میکند؟
- آیا شخص هر گونه سابقه شكستگی، رگ به رگ شدن یا جراحی قبلی در مچ پای آسیب دیده داشته است یا خیر؟
پزشک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد که هدف از این معاینه پی بردن به موارد زیر است:
- شواهد کبودی، سایش، یا جداشدگی
- تورم، خونریزی و آسیب بافتی
- درد، تغییر شکل، و سایش یا حرکت استخوانهای شکسته زانو، پوست، مچ پا و پا
- درد، لق بودن بیش از حد یک مفصل یا پارگی کامل رباطها
- مایع در مفصل و پایداری مفصل
- جستجوی یک پالس و شریانهای مجروح
- تست احساس و حرکت در هر دو مچ و پا
- در موارد مشکوک به شکستگی استخوان، تصویربرداری اشعه ایکس انجام میشود؛ بعضی از پزشکان ممکن است با پیروی از دستورالعمل های خاص مانند قوانین مچ پا در اتاوا، سعی کنند از تصویر برداری اشعه X غیر ضروری و گران قیمت اجتناب کنند.
اشعه X زانو، پوست، یا پا بسته به ناحیهای که درد میکند؛ ممکن است در کودکان برای مشاهده تغییرات ظریف در صفحات رشد به علت آسیبدیدگی، از تصاویر مقایسهای اشعه ایکس از مچ پای سالم و مجروح، استفاده شود.
شکستگی مچ پا چگونه درمان میشود؟
روشهای درمانی مختلف برای شکستگی مچ پا عبارت است از:
اگر یک فرد مظنون به شکستگی مچ پا باشد، با یک پزشک تماس بگیرید یا بلافاصله به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید. تا زمانی که فرد بتواند به بیمارستان یا مطب پزشک دسترسی پیدا کند، میتوانید موارد زیر را امتحان کنید:
- مچ پای آسیب دیده را ببندید تا بیشتر به آن آسیب نرسانید.
- بالا نگه داشتن مچ پا به کاهش تورم و درد کمک میکند.
- برای کاهش تورم و درد، بستههای سرد را روی قسمت مجروح قرار دهید. مستقیما یخ را روی ناحیه آسیب دیده قرار ندهید. بستههای سرد در 24 تا 48 ساعت اول موثر هستند.
- ایبوپروفن (Advil، Motrin، و غیره) برای جراحات مچ پا ایده آل است زیرا به عنوان داروی ضد درد و داروی کاهش التهاب عمل میکند.
استفاده از مواد غذایی و گیاهی زیر به تسریع روند درمان کمک میکند:
آناناس
آناناس یک منبع غنی از آنزیم برملائین است که در صورت شکستگی استخوان تورم و عفونت را کاهش میدهد. یک آناناس تازه بگیرید و آن را به تکههای کوچک برش دهید. به طور منظم آناناس بخورید تا شکستگی به طور کامل بهبود یابد. با این وجود فقط آناناس تازه بخورید. از خوردن کنسرو آناناس یا آناناسهای فرآوری شده اجتناب کنید.
غذای کلسیم دار
کلسیم و فسفر یک عنصر مهم برای استخوان هستند و از این رو مهم است که غذای غنی از کلسیم مصرف کنید. شیر یک غذای کامل و منبع غنی از کلسیم است. روزانه حداقل 2 لیوان شیر بنوشید تا شکستگی استخوان بهبود یابد. کلسیم موجود در شیر باعث ترمیم استخوانهای شکسته میشود. شما میتوانید محصولات لبنی مانند پنیر، کره، کشک و غیره را نیز در رژیم غذایی خود قرار دهید.
روغن خردل
روغن خردل دارای خواص ضد التهابی و تقویت استخوان است. در ظرف، روغن خردل را در ظرف بریزید و آن را گرم کنید. این روغن گرم را در منطقه آسیب دیده ماساژ دهید. گرما تولید شده از روغن خردل به کاهش درد کمک میکند و شکستگی استخوان را بهبود میبخشد. این روند را 2-3 بار در روز برای تسکین سریعتر تکرار کنید.
سیر
خواص دارویی سیر کاملا شناخته شده است. اساسا سیر به عنوان یک ضد عفونی کننده عمل میکند و ضد التهاب طبیعی است. 5-6 حبه سیر را برداشته و آن را به روغن خردل اضافه کنید. مخلوط را گرم کرده و کمی زردچوبه به آن اضافه کنید. یک پارچه را در این ضماد خیس کنید و آنرا در اطراف استخوان شکسته به مدت 1-2 روز قرار دهید. این کار درد را از بین میبرد و استخوان شکسته را بهبود میبخشد. همچنین میتوانید آب را در ظرفی گرم کنید و سیر خرد شده را به آن اضافه کنید. این لوسیون را در ناحیه آسیب دیده 3-4 بار در روز برای درمان سریع استفاده کنید.
زردچوبه
زردچوبه دارای خواص دارویی و ضد التهابی است. این ادویه در شفا بخشیدن به شکستگی استخوان مفید است. یک پیاز را بردارید و آن را میکس کنید. 2 قاشق چایخوری روغن خردل و 1 قاشق چای خوری زردچوبه را اضافه کنید. خمیر نرمی درست کنید و این مخلوط را برای مدت 15-20 دقیقه حرارت دهید. این مخلوط را در منطقه آسیب دیده اعمال کنید و آن را با یک پارچه پنبهای پوشانید. این کار باعث کاهش درد و همچنین بهبود شکستگی میشود.
ویتامین C مواد غذایی
مهم است که به طور منظم مواد غذایی غنی از ویتامین C مصرف کنید. مقدار زیادی پرتقال، توت فرنگی و غیره بخورید و هر روز یک لیوان آب لیمو بنوشید تا این شکستگی کاملا بهبود یابد. ویتامین C به تشکیل کلاژن کمک میکند که استخوان های سالم را ایجاد میکند. شما میتوانید یک کاسه سالاد میوه را آماده کرده و روزانه از آن بخورید. شما میتوانید برای درمان سریعتر سالاد را با چند قطره آب لیمو بخورید.
ماهی
ماهی یک منبع غنی از فسفر و همچنین اسید چرب است. توصیه میشود ماهی ها را در رژیم غذایی خود اضافه کنید چون فسفر استخوان سازی میکند و اسید چرب موجود در آن به جذب کلسیم کمک میکند. ماهی را 2-3 بار در هفته مصرف کنید. شما همچنین میتوانید گردو، تخم کتان، دانه های کنجد و غیره را که غنی از اسیدهای چرب هستند، در رژیم غذایی خود بگنجانید. شما باید این غذاها را به مقدار کم در رژیم غذایی خود بگنجانید زیرا برای شکستگی استخوان مفید هستند.
سبزیجات سبز
سبزیجات سبز مانند کلم، کلم بروکلی، جوانهها، اسفناج غنی از فیبر هستند و محتوای بالایی از ویتامینها دارند که در درمان شکستگی استخوان مفید هستند. شما همچنین می توانید ضماد کلم تهیه کنید و حداقل یکبار در روز برای بهبود سریع آن را در منطقه آسیب دیده قرار دهید. از این رو مهم است که مقدار کمی از سبزیجات با برگ سبز را برای بهبود سریع در رژیم غذایی خود قرار دهید.
شیر و زردچوبه
شیر غنی ازکلسیم است در حالیکه زردچوبه خواص دارویی و ضد التهابی دارد. یک نوک قاشق زردچوبه را به شیر گرم اضافه کنید و آن را حداقل دوبار در روز بخورید. این باعث کاهش درد و همچنین کمک به بهبود شکستگی استخوان میشود. به طور منظم این روند را ادامه دهید تا شکستگی استخوان به طور کامل بهبود یابد.
پزشکان معمولا چندین روز تا 2 هفته تا زمانی که تورم در اطراف مفصل کاهش یابد، روی مچ پای آسیب دیده را آتل بندی میکنند. نوع شکستگی و ثبات مفصل شكسته، نوع آتل (گچ یا چکمه راه رفتن) مورد استفاده یا نیاز به عمل جراحی را مشخص میکنند.
برخی از شکستگیهای خفیف مچ پا به آتل یا گچ نیاز ندارند. در این موارد، به شکستگی تحت عنوان رگ به رگ شدن مچ پا رسیدگی میشود. از آنجا که این شکستگیها بسیار کوچک هستند، با این رسیدگی کاملا درمان میشوند. اما در هر گونه آسیب دیدگی مچ پا، فرد نباید وزن را تحمل کند تا پزشک یا ارتوپد اجازه دهد. پس از اینکه تورم کاهش پیدا کرد و بیمار مجددا تحت معاینه قرار گرفت، یک پزشک ارتوپدی یا یک پزشک دیگر ممکن است یک آتل تنگتر در مچ پا قرار دهد. بسته به نوع شکستگی، بیمار ممکن است در یک گچ قابل راه رفتن قرار گیرد، که میتواند مقداری از وزن را تحمل کند یا بیمار ممکن است به یک گچ گیری بدون تحمل وزن نیاز داشته باشد که در این موارد به استفاده از عصا برای کمک به راه رفتن نیاز دارد. پزشک ممکن است بسته به درجه درد، داروی ضد درد تجویز کند. بیمار باید داروهای ضد درد را فقط در صورت نیاز استفاده کند. در هنگام استفاده از این داروها نباید رانندگی کنید یا با ماشین آلات سنگین کار کنید.
ورزش و فیزیوتراپی، روشهای توانبخشی برای بعد از شکستگی قوزک پا
فیزیوتراپی یکی از روشهای موثر برای بازیابی سلامتی پس از شکستگی است که باید تحت نظر پزشک انجام شود. همچنین انجام حرکات ورزشی زیر برای بهبود شکستگی مچ پا (بعد از درمان کچ) موثر است.
کشش با حوله
شل کردن عضلات خشک نقش مهمی در بازگشت مچ پا به سطح سالم دارد. انجام برخی از مانورهای خمشی ملایم میتواند خشکی را کاهش دهد و حتی اگر مچ پای شما نمیتواند وزن تحمل کند، بر روی کشش ماهیچههای خود کار کنید. روی زیر انداز ورزشی یا کف زمین بنشینید و پای خود باز کنید. پای پا مجروح خود را در مرکز حوله قرار دهید. هر سر حوله را با یک دست نگه دارید. به آرامی حوله را بکشید تا احساس کششی ملایم در ماهیچههای پشت ساق خود داشته باشید. پشت خود را صاف نگه دارید. این کشش را برای 20 ثانیه نگه دارید. به آرامی به موقعیت اصلی بازگردید. برای 10 ثانیه استراحت کنید و این حرکت را 10 بار تکرار کنید.
تقویت با مبل
نیاز است که این تمرینات ورزشی به آرامی روی افزایش قدرت ماهیچهها تمرکز کنند تا بهتر مفصل مچ پا را تحت حمایت قرار دهند. از یک مبل به عنوان یک ابزار ورزشی برای تقویت تاندون پرنوئوس که مانع از چرخش مچ پای شما به سمت داخل میشود، استفاده کنید. بایستید و بخش داخلی مچ پای آسیب دیده خود را روی مبل قرار دهید. پای خود را به مبل فشار دهید و 10 ثانیه نگه دارید. عضلات خود را 10 ثانیه شل و ریلکس کنید و 10 بار این تمرین را تکرار کنید.
استفاده از آب
برخی از تمرینات درمانی میتواند برای کاهش درد در هنگام افزایش انعطافپذیری و قدرت در آب باشد. غوطهور شدن در آب بیشتر وزن بدن شما را کم میکند، فشار را از روی مفاصل برمیدارد و از هر گونه احتمال افتادن جلوگیری میکند. ورزش در آب همچنین باعث تقویت عضلات از طریق خواص مقاومت طبیعی آب میشود. با فرو رفتن به آب گرم تا قفس سینه در حالی که ایستادهاید و یا بر روی یک پا نشستهاید، عملکرد مچ پای خود را بهبود دهید. پشت خود را به دیواره استخر تکیه دهید. در حالیکه زانو خود را صاف نگه داشتهاید و به آرامی پای آسیب دیده خود را در مقابل خود بالا آوردهاید، برخی از مانورهای مچ پا را انجام دهید. به آرامی حرکت دادن پا و مچ خود در جهت عقربههای ساعت را شروع کنید. پنج حلقه بزرگ ایجاد کنید. به موقعیت اصلی بازگردید و 10 ثانیه استراحت کنید. این تمرین را 10 بار تکرار کنید و دوباره این حرکت را در جهت خلاف عقربههای ساعت انجام دهید.
طول مدت درمان و بازیابی سلامت بعد از شکستن مچ پا چقدر است؟
شكستگيهای سادهتر با بیحركت کردن و فعاليت بدون تحمل وزن، کاملا بهبود مييابد. شکستگیهای پیچیده ممکن است بسته به شدت شکستگی، اثر بازتوانی بر عملکرد و ایجاد آرتروز مچ پا نتایج خوب تا نسبتا خوبی داشته باشد. بسته به شدت شکستگی، بیماران میتوانند انتظار بهبودی از اغلب شکستگیهای مچ پا را داشته باشند، 4-8 هفته طول میکشد تا استخوانها به طور کامل بهبود یابند و به مدت چند ماه طول میکشد تا بتوانند به طور کامل مورد استفاده قرار گیرند و بیماران دامنه حرکت مفصل خود را به دست آورند. شکستگیهای شدیدتر، به ویژه کسانی که نیاز به عمل جراحی دارند، طول میکشد تا بهبود یابد؛ برخی ممکن است به ساپورت ایمپلنت (میله فلزی یا ورق و پیچها) نیاز داشته باشند که ممکن است بعدا برداشته شوند یا تا پایان عمر در محل خود باقی بمانند. شکستگی از هر نوع که باشد، احتمال ابتلا به آرتروز در مفصل آسیب دیده را افزایش میدهد. هرچه شكستگي شديدتر باشد، خطر ابتلا به آرتريت در بعضي از درجات بیشتر است.
آیا این عارضه قابل پیشگیری است؟
جلوگیری از شکستگی مچ پا ممکن است دشوار باشد. موارد زیر میتواند احتمال بروز شکستگی را کاهش دهند:
- بسیاری از شکستگیها به صورت حوادث "لغزش و سقوط" رخ میدهد. مراقبت در حین فعالیتها بهترین پیشگیری است.
- کفش مناسب هنگام شرکت در ورزش نیز ممکن است خطر شکستگی مچ پا را کاهش دهد.
- آتل، بریس یا باندپیچی مچ پایی که قبلا دچار آسیب دیدگی شده است، ممکن است احتمال آسیب یا شکست بیشتر را کاهش دهد.
- حفظ نیروی عضلاتی که ثبات مچ پا را حفظ میکنند، بخش مهمی از پیشگیری از آسیبهای مچ پا است.