بیماری گلف آلبو یا آرنج گلف بازان وضعیتی است که در آن ناحیه آرنج دچار درد می‌شود، جایی که تاندون عضلات ساعد به برآمدگی استخوانی داخل آرنج متصل می‌شود. ممکن است درد به ساعد و مچ دست نیز گسترش یابد. آرنج گلف باز شبیه بیماری آرنج تنیس بازان است، اما آرنج تنیس بازان در بخش خارجی آرنج رخ می‌دهد. بیماری گلف البو فقط به گلف بازان محدود نمی‌شود. بازیکنان تنیس و سایر ورزشکارانی که مکرر از مچ دست خود استفاده می‌کنند یا انگشتان خود را خم می‌کنند، نیز ممکن است به وضعیت آرنج گلف بازان مبتلا شوند. نباید به دلیل درد بیماری آرنج گلف بازان، شما از فعالیت‌های روزمره و یا فعالیت‌های موردعلاقه خود محروم شوید؛ استراحت و روش‌های درمانی مناسب می‌تواند شما را به روال عادی زندگی بازگرداند.

علل عارضه آرنج گلف باز

فعالیت‌های بسیاری می‌تواند به آرنج گلف بازان منجر شود، ازجمله:

بازی گلف

گرفتن نامناسب چوب گلف یا وارد کردن نیروی بیش‌ازحد به آن، می‌تواند به عضلات و تاندون‌ها آسیب برساند.

ورزش‌های راکتی

ضربه شدید با راکت می‌تواند به آرنج‌ها آسیب برساند. استفاده از راکت خیلی کوچک، بزرگ و سنگین نیز می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی شود.

ورزش‌های پرتابی

تکنیک‌های نامناسب پرتاب در ورزش‌هایی نظیر فوتبال، پرتاب نیزه و کار با تیر و کمان نیز می‌تواند باعث بروز بیماری آرنج گلف بازان شود.

تمرین با وزنه

تمرین با وزنه یا وزنه‌برداری به‌صورت نامناسب، مانند خم کردن مچ دست در طول تمرین عضلات دوسر بازو، می‌تواند بر عضلات و تاندون‌های آرنج فشار اضافی تحمیل کند. علاوه بر این، هر فعالیتی که نیاز به خم و صاف کردن آرنج داشته باشد، می‌تواند به بیماری آرنج گلف بازان منجر شود. ازجمله: نقاشی، درو کردن، کار با چکش، برش چوب، استفاده از کامپیوتر، کار کردن در خط مونتاژ و پخت‌وپز. هرچند فعالیتی‌های نظیر آشپزی متعارف یا باغبانی یک یا دو روز در هفته به گلف البو منجر نخواهد شد. فعالیت‌هایی که عموماً بیش از یک ساعت در روز و اغلب روزهای هفته انجام می‌شوند، می‌تواند شانس ابتلای به گلف البو را افزایش دهند.

علائم بیماری آرنج گلف باز

نشانه بیماری آرنج گلف بازان عبارت‌اند از:

• درد و حساسیت در ناحیه داخلی آرنج. گاهی اوقات درد به قسمت داخلی ساعد نیز گسترش می‌یابد. معمولاً درد با حرکات خاص تشدید می‌شود.
• سفتی و خشکی آرنج. ممکن است آرنج شما سفت شده باشد و مشت کردن انگشتان دشوار شود.
• ضعف. ممکن است دست‌ها و مچ دست ضعیف شوند.
• بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن دست. این عارضه ممکن است به یک یا چند انگشت گسترش یابد، معمولاً انگشت کوچک و انگشت انگشتری.

ممکن است درد آرنج گلف باز به‌طور ناگهانی یا به‌تدریج ظاهر شود. درد در موارد زیر می‌تواند تشدید یابد:

• چرخش چوب گلف یا راکت
• فشار دادن یا چنگ زدن توپ
• تکان دادن دست‌ها
• چرخاندن دستگیره درب
• بلند کردن وزنه‌ها.
• برداشتن اشیاء هنگامی که کف دست رو به پایین است.
• خم کردن مچ دست.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

درصورتی‌که استراحت، کمپرس سرد (کیسه یخ) و داروهای مسکن غیر نسخه‌ای، درد و حساسیت شما را کاهش ندهند، به پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده علائم زیر، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید:

• گرم و ملتهب شدن آرنج و ایجاد تب.
• عدم توانایی خم کردن آرنج.
• تغییر شکل آرنج.
• مشکوک بودن به شکستن استخوان.

عوامل زمینه‌ساز

در موارد زیر خطر ابتلای به بیماری آرنج گلف بازان افزایش خواهد یافت:

• داشتن 40 سال یا بیشتر.
• انجام فعالیت تکراری، حداقل دو ساعت در روز.
• چاقی.
• مصرف دخانیات.

عوارض

اگر بیمار تحت درمان قرار نگیرد، آرنج گلف باز ممکن است موارد زیر را در پی داشته باشد:

• درد مزمن آرنج
• محدود شدن دامنه حرکتی مفصل آرنج
• خم شدن ثابت (انقباض) آرنج

تشخیص

تشخیص بیماری گلف آلبو عموماً براساس بررسی تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی انجام می‌شود. برای ارزیابی درد و سفتی، پزشک ممکن است فشاری به ناحیه آسیب دیده وارد کند یا از شما بخواهد آرنج، مچ دست و انگشتانتان را در جهت‌های مختلف حرکت دهید. علاوه بر این، تصویربرداری با اشعه ایکس می‌تواند به پزشک در تشخیص و رد کردن سایر علل احتمالی درد آرنج مانند شکستگی یا آرتریت کمک کند. در موارد نادر، امکان درخواست ازمایشات تکمیلی مانند تصویربرداری از طریق MRI نیز وجود دارد.

درمان گلف البو

هرچه زودتر درمان را شروع کنید، زودتر می‌توانید فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرد.

استراحت

تا برطرف شدن درد، بازی گلف یا هر فعالیت تکراری دیگر را متوقف کنید. اگر زودتر از موعد مقرر، فعالیت‌های خود را آغاز کنید، ممکن است شرایط شما بدتر گردد.

ناحیه آسیب‌دیده را تحت کمپرس آب سرد قرار دهید.

تا چند روز به مدت 15 الی 20 دقیقه، سه تا چهار بار بر روی آرنج خود کیسه یخ قرار دهید. برای محافظت از پوست خود، بسته یخ را در یک حوله نازک قرار دهید. ماساژ آرنج با یخ به مدت پنج دقیقه، دو تا سه بار در روز می‌تواند مفید باشد.

از مسکن‌های غیر نسخه‌ای کمک بگیرید

می‌توانید از مسکن‌هایی همچون: ایبوپروفن، سدیم ناپروکسن یا استامینوفن استفاده نمایید.

استفاده از آتل یا آرنج‌بند طبی

ممکن است پزشک استفاده از آرنج‌بند طبی را بر روی دست آسیب‌دیده توصیه کند، این کار باعث می‌شود از کشیدگی تاندون و عضلات دست کاسته شود.

تمرینات کششی و تقویتی ناحیه آسیب‌دیده

ممکن است پزشک تمرینات کششی و تقویتی را پیشنهاد کند. فیزیوتراپی یا درمان‌های کاردرمانی می‌تواند در این زمینه مفید باشد.

چند مورد از ورزش‌های مناسب برای درمان این درد عبارت‌اند از:

کشش مچ دست

روش انجام این حرکت به‌صورت زیر است:

• بازوی دست آسیب‌دیده را در مقابل خود مستقیم نگه دارید، کف دست به سمت پایین باشد، انگشتان خود را مشت کنید.
• مچ دست را به سمت پایین خم کنید.
• با دست دیگر خود، به‌آرامی مچ دست را بیشتر خم کنید تا در ساعد خود کشش خفیف تا متوسطی را حس نمایید.
• این حالت را حداقل به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• 2 تا 4 بار تمرین را تکرار کنید.
• مراحل 1 تا 5 را درحالی‌که انگشتان باز هستند و به سمت کف اتاق قرار دارند، تکرار کنید.

کشش ساعد

روش انجام این تمرین به شکل زیر است:

• آرنج آسیب‌دیده را در کنار خود قرار دهید، در حدود 90 درجه آن را خم کنید. سپس درحالی‌که کف دست به سمت پایین است، انگشتان را مشت کنید.
• مچ دست را خم نگه داشته، به‌آرامی آرنج را صاف کنید، تا بازویتان در کنار شما قرار بگیرد. سپس مشت خود را به سمت خارج بدن بچرخانید به‌نحوی‌که کف دست به سمت بیرون بدن قرار بگیرد و کشش ملایمی در ساعد احساس شود.
• این حالت را حداقل 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• تمرین را 2 تا 4 بار تکرار نمایید.

کشش عضله فلکسور مچ دست

روش انجام ورزش به‌صورت زیر است:

• بازوی آسیب‌دیده را در مقابل خود قرار دهید، کف دست‌ها به سمت پایین قرار داشته باشد.
• مچ دست خود را خم کنید، تا نوک انگشتان به سمت سقف قرار بگیرند.
• با دست دیگر خود، به‌آرامی مچ دست را بیشتر خم کنید تا کشش خفیف تا متوسطی را در ساعد خود حس کنید.
• این حالت را حداقل 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
• تمرین را 2 تا 4 بار تکرار نمایید.
• مراحل 1 تا 5 را دوباره تکرار کنید، اما این بار، کف دست به سمت بالا باشد، مچ دست را خم کنید به‌نحوی‌که نوک انگشتان به سمت پایین قرار بگیرند.

چرخش مچ دست

این حرکت به‌صورت زیر انجام می‌شود:

• ساعد خود را روی یک میز قرار دهید، به‌نحوی‌که دست شما از لبه میز معلق باشد، کف دست‌ها به سمت بالا باشد.
• وزنه‌ای به حدود 0.5 تا 1 کیلوگرم را در دست خود قرار دهید. این وزنه می‌تواند یک دمبل، قوطی مواد غذایی یا یک بطری آب باشد.
• درحالی‌که ساعد بر روی میز ثابت نگه داشته شده است و کف دست‌ها به سمت بالا می‌باشد، به‌آرامی وزنه را بالا برده و سپس پایین آورید.
• این حرکت را 8 تا 12 بار تکرار کنید.
• دست خود را عوض کرده و مراحل 1 تا 4 را دوباره انجام دهید.
• سپس این تمرین را درحالی‌که کف دست به سمت پایین است دوباره برای هر یک از دست‌ها تکرار کنید.

کشش مچ دست در جهت مخالف

دستورالعمل انجام این تمرین به‌صورت زیر است:

1. روی یک صندلی بنشینید، پاها کمی از هم فاصله داشته باشند، کمی به سمت جلو متمایل شوید. سپس دست آسیب‌دیده را روی ران قرار دهید. دست و مچ دست را جلوتر از مفصل زانو بیاورید.
2. درحالی‌که کف دست به سمت پایین است، انتهای یک باند ورزشی را در کف دست خود بگیرید، و انتهای دیگران را در زیر کف پا قرار دهید.
3. به‌آرامی مچ دست خود را به سمت بالا بچرخانید و تا 2 شماره بشمارید. سپس دست خود را به‌آرامی پایین آورده و تا 5 شماره بشمارید.
4. تمرین را 8 تا 12 بار تکرار کنید

خم کردن مچ دست در جهت مخالف

1 . روی یک صندلی بنشینید، پاها کمی از هم فاصله داشته باشند، کمی به سمت جلو متمایل شوید. سپس دست آسیب‌دیده را روی ران قرار دهید. دست و مچ دست را جلوتر از مفصل زانو بیاورید.

2. درحالی‌که کف دست به سمت بالا است، انتهای یک باند ورزشی را در کف دست خود بگیرید، و انتهای دیگران را در زیر کف پا قرار دهید.
3. به‌آرامی مچ دست خود را به سمت بالا بچرخانید و تا 2 شماره بشمارید. سپس دست خود را به‌آرامی پایین آورده و تا 5 شماره بشمارید.
4. تمرین را 8 تا 12 بار تکرار کنید.

کشش گردن به پهلو

این حرکت طبق دستور زیر انجام می‌شود:

• برای این‌که این تمرین کششی اثر بهینه داشته باشد، بهتر است شانه خود را تا آنجا که ممکن است پایین نگه دارید. برای کمک به این امر بهتر است ابتدا شانه‌های خود را آرام کرده و به سمت پایین بکشید می‌توانید برای این کار از یک صندلی کمک بگیرید.
• سر خود را از شانه‌ای که در طرف آرنج آسیب‌دیده قرار دارد، دور کنید و به سمت شانه مخالف نزدیک کنید. برای مثال، اگر آرنج دست راست شما درد داشته باشد، شانه سمت راست را به‌طرف پایین بکشید و سر خود را به سمت شانه چپ متمایل نمایید.
• 15 تا 30 ثانیه این حالت را نگه دارید. اجازه دهید وزن سر، ماهیچه‌های شما را تحت کشش قرار دهد.
• اگر بخواهید کشش را کمی افزایش دهید، می‌توانید به‌آرامی به کمک دست دیگر خود، سر را به سمت شانه بکشید. برای مثال، اگر آرنج دست راست شما درد داشته باشد، از دست چپ خود استفاده کنید تا به‌آرامی سر خود را به سمت شانه چپ بکشید.
• تمرین را 2 تا 4 بار تکرار نمایید.

تمرین استقامتی چرخش ساعد

این تمرین به‌صورت زیر انجام می‌شود:

1 . روی یک صندلی بنشینید، پاها کمی از هم فاصله داشته باشند، کمی به سمت جلو متمایل شوید. سپس ساعد دست آسیب‌دیده را روی ران قرار دهید. دست و مچ دست را جلوتر از مفصل زانو بیاورید.

2. درحالی‌که کف دست به سمت بالا است، انتهای یک باند ورزشی را در کف دست خود بگیرید، و انتهای دیگران را در زیر کف پا قرار دهید.
3. درحالی‌که مچ دست را صاف نگه داشته‌اید، به‌آرامی به سمت داخل بدن بچرخانید و تا 2 شماره بشمارید. سپس دست خود را به‌آرامی به موقعیت قبلی بازگردانده و تا 5 شماره بشمارید.
4. تمرین را 8 تا 12 بار تکرار کنید.

چرخش ساعد به سمت خارج

این حرکت به شکل زیر انجام می‌شود:

1 . روی یک صندلی بنشینید، پاها کمی از هم فاصله داشته باشند، کمی به سمت جلو متمایل شوید. سپس ساعد دست آسیب‌دیده را روی ران قرار دهید. دست و مچ دست را جلوتر از مفصل زانو بیاورید.

2. درحالی‌که کف دست به سمت پایین است، انتهای یک باند ورزشی را در کف دست خود بگیرید، و انتهای دیگران را در زیر کف پا قرار دهید.
3. درحالی‌که مچ دست را صاف نگه داشته‌اید، به‌آرامی به سمت خارج بدن بچرخانید و تا 2 شماره بشمارید. سپس دست خود را به‌آرامی به موقعیت قبلی بازگردانده و تا 5 شماره بشمارید.
4. تمرین را 8 تا 12 بار تکرار کنید.

فشار وارده بر تاندون‌های آرنج را کاهش دهید

آرنج خود را با یک باند کشی ببندید یا از یک آرنج‌بند طبی استفاده نمایید.

به‌تدریج به فعالیت‌های معمول خود بازگردید

هنگامی که درد شما برطرف گشت، حرکات ورزشی یا فعالیت‌های خود را به‌آرامی از سر بگیرید. نحوه صحیح تمرین با چوب گلف یا راکت را با مربی خود مرور کرده و در صورت لزوم اصلاحات لازم را انجام دهید.

در مورد مناسب بودن عمل جراحی با پزشک خود مشورت نمایید

به‌ندرت ممکن است جراحی لازم شود. اگر علائم و نشانه‌های شما در ظرف 6 تا 12 ماه به درمان‌های محافظه‌کارانه پاسخ ندهند، ممکن است عمل جراحی توصیه شود. در این زمینه یک روش جدید جراحی در دسترس است که با حداقل تهاجم و به کمک دستگاه اولتراسوند، بافت اسکار از تاندون‌ها جدا می‌شود تا درد کاهش یابد. در این خصوص تحقیقات بیشتری موردنیاز است.

گزینه‌های درمان‌های دیگر

استفاده از تزریق کورتیکواستروئیدها (کورتون) یکی از گزینه‌های درمانی برای بیماران مبتلا به بیماری گلف آلبو است، اما تأثیر آن معمولاً محدود به مدت کوتاهی است. امروزه، یک روش درمانی جدید به نام تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) نیز در حال استفاده است. در این روش، مقداری از خون شما جمع‌آوری می‌شود و سپس در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می‌شود تا پلاسمای غنی از پلاکت جدا شود. سپس، محلول حاصل در ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شود. روش‌های دیگری مانند طب سوزنی و شوک ویو تراپی نیز جزء گزینه‌های درمانی موجود هستند.

درد اکثر افراد با استراحت، استفاده از یخ و مصرف مسکن‌ها بهبود خواهد یافت. با این حال، بسته به شدت وضعیت شما، ممکن است درد برای مدت زمانی طولانی، حتی با کاهش فشار و استفاده صحیح از روش‌های درمانی، باقی بماند. گاهی اوقات ممکن است درد به صورت عود کننده بازگردد و یا به شکل مزمن تبدیل شود.

پیشگیری

شما می‌توانید با رعایت اقدامات لازم، شانس ابتلای به بیماری آرنج گلف بازان را کاهش دهید:

تقویت ماهیچه‌های ساعد

به کمک وزنه سبک و یا فشار توپ تنیس ساعد خود را تقویت کنید. حتی تمرینات ساده می‌تواند به عضلات شما کمک کند تا فشار و استرس فیزیکی ناگهانی را خنثی کنند.

 تمرینات کششی قبل از شروع فعالیت‌ها

برای گرم کردن ماهیچه‌های خود چند دقیقه قدم بزنید و یا آرام بدوید. سپس قبل از شروع تمرینات ورزشی تمرینات کششی را به‌آرامی انجام دهید.

اصلاح فرم و حالت بدن

صرف‌نظر از نوع ورزشی که انجام می‌دهید، از مربی خود بخواهید تا فرم و نحوه انجام حرکات ورزشی شما را بررسی نماید تا از ایجاد فشار اضافه بر عضلات خودداری شود.

از تجهیزات مناسب استفاده کنید

اگر از چوب‌های گلف قدیمی‌تر استفاده می‌کنید، آن را به چوب‌های گرافیت سبک‌تر و جدید ارتقاء دهید. اگر تنیس بازی می‌کنید، راکت با دست کوچک یا سر سنگین می‌تواند خطر ابتلای به بیماری گلف آلبو را افزایش دهد.

بلند کردن اشیا به روش مناسب

هنگام بلند کردن هر شیء – ازجمله وزنه‌های آزاد – مچ دست خود را سفت و محکم نگه دارید تا نیروی وارده به آرنج کاهش یابد.

در مواقع لازم استراحت کنید

سعی کنید از آرنج خود بیش‌ازحد استفاده نکنید. در صورت بروز اولین نشانه‌های درد، به دست خود استراحت بدهید.