هر فرد دارای دو مفصل ساکروایلیاک است که در پایان ستون فقرات، در نزدیکی منطقه لگن، در نزدیکی استخوان خاجی، دمبالچه و کفل قرار دارند. ناحیه پایین‌تر از ستون فقرات که در بخش پایین کمر قرار دارد، به عنوان ناحیه کمری شناخته می‌شود و مفاصل ساکروایلیاک درست زیر این ناحیه قرار دارند. مفصل ساکروایلیاک ایلیاک (استخوان لگن) و استخوان خاجی (پائین‌ترین بخش ستون فقرات) را به هم متصل کرده و با جذب ضربات و ایجاد یک بالشتک مانند بین استخوان‌ها، حرکت لگن را ممکن می‌سازد. به طور معمول، مفاصل ساکروایلیاک تنها به مقدار کمی حرکت می‌کنند و بنابراین استفاده بیش از حد از این مفاصل می‌تواند یکی از علل درد باشد. هنگامی که به دلایل مختلف، این مفاصل به طور طبیعی ملتهب می‌شوند یا عملکرد آنها تخریب می‌شود، باعث حساسیت و درد می‌شوند و این وضعیت به عنوان ساکروایلیت تشخیص داده می‌شود.

عملکرد مفصل ساکرولیاک و اختلال عملکرد آن

مفصل ساکروایلیاک، مفاصل C یا L شکل هستند که استخوان‌های خاجی را در پایه ستون فقرات به استخوان‌های ایلیاک در لگن متصل می‌کنند. استخوان خاجی مثل یک مثلث گرد می‌باشد. این یک استخوان قوی است که از ستون فقرات پشتیبانی می کند. مفاصل ساکروایلیاک به عنوان جذب کننده‌های ضربات، وظیفه انتقال و جذب نیروهای قسمت فوقانی بدن به لگن و پاها را دارند. یک شبکه متراکم عضلات و رباط‌ها از این مفاصل پشتیبانی می‌کنند و باعث حرکت بسیار کمی می‌شود. این رباط‌های مفصل ساکروایلیاک قوی ترین رباط‌ها در بدن هستند:

•  رباط‌های پیشین ساکروایلیاک
•  رباط‌های میانی ساکروایلیاک
•  رباط‌های پسین ساکروایلیاک
•  رباط‌های دمبالچه‌ای

آسیب به این رباط‌ها می‌تواند درد مفاصل ساکروایلیاک را ایجاد کند. به عنوان مثال، پارگی‌ها و کشش‌های کوچک در طی سال هایی که بیش از حد از مفصل کار کشیده شده، در نهایت می‌توانند باعث افزایش حرکت بیش از حد در مفصل شود که به نوبه خود باعث ایجاد درد می‌شود. مفاصل ساکروایلیاک اتصالات سینوویال است، به این معنی که هر یک از مفصل با یک مایع غلیظ، به نام مایع سینوویال روان میشود و توسط غشای نازک به نام سینوویوم محصور می شود. علاوه بر این، قسمت های پشتی و پایین تر از سطح اتصالات مفصل ساکروایلیاک با غضروف مفصلی پوشیده شده است. پوسیدگی این غضروف آماس مفصلی نامیده می شود و همچنین می تواند درد مفاصل ساکروایلیاک را ایجاد کند.

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک وساکروایلیت

درد در یک یا هر دو مفصل ساکروایلیاک اغلب اختلال مفصلی مفصل ساکروایلیاک، نامیده می‌شود اما همچنین به عنوان سندروم، بیماری یا اختلال مفصلی ساکروایلیاک شناخته می‌شود، این تصور می‌شود که این درد ناشی از حرکت غیر طبیعی مفصل ساکروایلیاک است:

• جابجایی بیش از حد در مفصل: اگر مفصل ساکروایلیاک دارای انعطاف پذیری بیش از حد باشد، بی ثباتی ناشی از آن می‌تواند باعث درد قسمت تحتانی کمر و یا درد لگن یا درد کشاله ران شود.
• حرکت بیش از حد در مفصل: درد همچنین می‌تواند ناشی از انعطاف ناپذیری باشد، یک مفصل بیش از حد سفت می تواند منجر به درد پائین کمر و یا دردی شود که تا پائین پاها کشیده می‌شود و درد سیاتیک را تقلید می کند.

اختلالات مفصل ساکروایلیاک اغلب منجر به التهاب یک یا هر دو مفصل ساکروایلیاک می‌شود. هر نوع التهاب مفصلی ساکروایلیاک، ساکروایلیت نامیده می‌شود. التهاب ممکن است ناشی از سایش و پارگی در مفصل باشد (استئوآرتریت) یا علائم یک بیماری التهابی بزرگتر مانند اسپوندیلیت انکیلوزینگ.

علل احتمالی ساکروایلیت و درد مفصل ساکروایلیاک

التهاب دردناک مفاصل ساکروایلیاک می‌تواند نشانه‌ای از طیف وسیعی از بیماری‌های التهابی باشد.

آرتروز انحطاطی

آرتروز انحطاطی و یا استئوآرتریت مفاصل ساکروایلیاک می‌تواند نتیجه تحلیل غضروف بر اثر صدمه و یا فرسودگی و سائیدگی باشد. تحلیل غضروف مفصل ساکروایلیاک می‌تواند بر اثر عوامل زیر ایجاد و یا تشدید شود:

• بالا رفتن سن
• چاقی مفرط
•  جراحات ضربه‌
• فشار مکرر بر روی مفصل ساکروایلیاک بر اثر تکرار بعضی حرکات
• مفاصل تغییر شکل یافته و یا ناهنجار

اسپوندیلیت آنکیلوزینگ

عادتاً، ساکروایلیت اولین علامت اسپوندیلیت آنکیلوزانگ است. این بیماری به وجود می‌آید وقتی که مفصل ساکروایلیاک از طریق یک فرایند التهابی، فرسایش و ناانعطاف‌پذیری آسیب می‌بیند. برای تشخیص دقیق اسپوندیلیت آنکیلوزانگ، لازم است مفاصل ساکروایلیاک به طور قابل توجهی تحت تأثیر این چرخه التهابی قرار گیرند. تشخیص و پیگیری ساکروایلیت مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزانگ می‌تواند از طریق انجام اشعه ایکس، اسکن مغناطیسی (MRI) و یا CT اسکن همراه با نتایج آزمایشات خون از جمله اندازه‌گیری پروتئین واکنش‌پذیر C و یا میزان رسوب اریتروسیتی (ESR) انجام شود.

آرتریت پسوریاتیک

ممکن است تمایز میان آرتریت پسوریاتیک از آرتریت روماتوئید دشوار باشد. با این حال، آرتریت پسوریاتیک به احتمال زیاد باعث اسپوندیلیت، التهاب مفاصل نخاعی، از جمله مفصل ساکروایلیاک است. اگرساکروایلیت یکی از علائمی باشد که بیمار تجربه کرده ،احتمال تشخیص آرتریت پسوریاتیک بسیار بیشتر است. کارشناسان تخمین می‌زنند حدود 10٪ از افراد مبتلا به پسوریازیس به احتمال زیاد دچار آرتریت پسوریاتیک می‌شوند. اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس، حدود 90٪، درد مفصل و تورم را تجربه نمی کنند.

نقرس

نقرس ناشی از ایجاد کریستال‌های اسید اوریک در مفصل است. در شایع‌ترین شکل آرتریت التهابی، نقرس معمولا یک مفصل را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد، اغلب معمولا انگشت شصت پا است. با این حال، بیماران نقرس ممکن است درد و التهاب مفصل ساکروایلیاک را تجربه کنند. اگر درمان‌های موضعی نقرس در برابر نشانه‌های مفصل ساکروایلیاک بی اثر باشد (و هیچ شرایط اضطرابی التهابی توسط پزشک نتواند مشخص شود)، درمان مستقیم با مفصل ساکروایلیاک ممکن است ضروری باشد. درمان التهاب مفصلی مرتبط با نقرس شامل یک تزریق تشخیصی بیهوشی برای تایید منبع درد و یک ترکیب استروئیدی برای درمان نقرس پیشرفته است. همانطور که در این مقاله بحث شده است، بسیاری از علل احتمالی التهاب مفصل ساکروایلیاک را به وجود می‌آورند. درمان ساکروایلیت با درمان علت اصلی التهاب مفصل ساکروایلیاک شروع می‌شود.

علل غیر آرتریتی درد مفاصل ساکروایلیاک

همه دردهای مفصل ساکروایلیاک مربوط به آرتریت نیستند. آسیب‌ها بارداری و تنش های مکانیکی می توانند منجر به علائم دردناک شوند.

آسیب‌ها

مفصل ساکروایلیاک یا رباط های حمایت شده و اطراف مفصل ساکروایلیاک می توانند با آسیب‌ها صدمه ببینند. این آسیب‌ها ممکن است شدید به نظر برسند یا نرسند. ، به عنوان مثال، آسیب مفصل ساکروایلیاک می تواند در اثر چیزهای ساده مثل پا گذاشتن اشتباهی روی یک پله یا روی لبه جوی ویا سفت شدن مفصل در اثر جلوگیری از افتادن ویا حتی در تصادفات وسایل موتوری اتفاق بیفتد.

رباط های سست در دوران بارداری

در دوران بارداری، هورمون‌ها کاهش پیدا کرده و پروژسترون، ماهیچه ها و لیگامان ها را، به ویژه در ناحیه لگن، سست می کند. گاهی اوقات لیگامنت ها خیلی سست می شوند و مفصل ساکروایلیاک خارج از محل خودش می‌لغزد و می‌تواند دردناک باشد. علائم اغلب پس از بارداری کاهش می‌یابد و یا به طور کامل از بین می‌روند و رباط‌ها تقویت می‌شوند.

تنش‌

بعضی از افراد به علت شرایطی مانند آرتریت شدید یا همجوشی جراحی ستون فقرات، گرفتگی عضلانی شدید دارند. این گرفتگی باعث ایجاد تنش اضافی در مفصل ساکروایلیاک می شود که در طول زمان می تواند منجر به تغییرات انحطاطی و درد شود.پزشک متخصص می تواند علت اصلی درد مفصل ساکروایلیاک را تشخیص دهد و به برنامه ریزی درمان کمک کند.

علائم

اگر چه بعضی از افراد درد در هر دو پا و یا مفصلی تجربه می کنند، اغلب کسانی که اختلال عملکرد ساکروایلیاک دارند تنها در یک پایشان همراه با قسمت تحتانی کمر علائم ظهور می‌کند، علائم و نشانه های شایع درد مفصصل ساکروایلیاک عبارتند از:

•  درد در قسمت تحتانی کمر
•  درد در باسن، پائین کمر و یا بالای ران‌ها، گاهی اوقات درد تا پائین پاها امتداد میابد، به خصوص هنگام حرکت، اما معمولا در بالای زانوها متوقف می‌شود.
•  تپش در هنگام ورزش، خم شدن، نشستن، ایستادن از موقعیت نشسته، راه رفتن یا دویدن
• محدوده حرکتی کاهش و انعطاف پذیری محدود می‌شود.
•  ناراحتی هنگام خواب در طرف درد یا مفصل ران و یا درد در موقعیت های خاص درازکش.
•  از دست دادن تعادل و ثبات (بعضی از مردم احساس می کنند که انگار پایشان را از دست دادند).
•  در شرایطی که شدت کمتر است ممکن است بیمار احساس خواب رفتگی، سوزش و ضعف در ماهیجه‌هایش کند.

عوارض

همانند سایر شرایطی که سبب درد مزمن می شود، ساکروایلیت می‌تواند منجر به افسردگی و بی خوابی شود.

تشخیص درگیری و التهاب مفصل ساکروایلیاک

در طول تست فیزیکی، پزشک ممکن است با فشار دادن قسمت لگن و کفل، عللی که باعث ایجاد درد شدند را متذکر شود. او همچنین ممکن است با چرخاندن پای شما در موقعیت‌های مختلف، تنش‌هایی را در مفصل ساکروایلیاک ایجاد کند. روش‌های دیگری نیز برای اطمینان از تشخیص درست بیماری به کار گرفته می‌شوند که عبارتند از:

آزمایشات تصویربرداری

یک عکس با پرتو ایکس از لگن شما می‌تواند نشانه هایی از آسیب به مفصل ساکرولیاک را نشان دهد. اگر اسپوندیلیت انکیلوزیت مشکوک باشد، ممکن است پزشک شما MRI را توصیه کند – آزمایشی که با استفاده از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی، تصاویر بسیار دقیق مقطعی از هر دو استخوان و نسج نرم تولید می‌کند.

تزریقات بیهوشی

از انجا که درد قسمت تحتانی کمر دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد، پزشک ممکن است برای تشخیص بهتر تزریقات بی حسی (بی هوشی) را پیشنهاد دهد. به عنوان مثال، اگر چنین تزریقی به مفصل ساکروایلیاک شما دردتان را متوقف کند، احتمال دارد که مشکل در مفصل ساکروایلیاک شما باشد. با این حال، طب سوزنی می تواند به ساختارهای مجاور نشت کند و این می تواند اعتبار این آزمون را کاهش دهد.

راه های درمان درد التهاب مفصل ساکروایلیاک

درمان بستگی به علائم و نشانه های شما، و همچنین علت ساکروایلیت شما دارد. که این درمان ها عبارتند از:

درمان های خانگی و طبیعی

چند مورد از درمان خانگی برای کاهش التهاب و درد مفصل ساکروایلیاک به شرح زیر می باشد:

استفاده از یخ و گرما درمانی برای تسکین درد

استفاده از کمپرس سرد یا گرم در ناحیه ملتهب یکی از روش‌های آسان‌تر برای کاهش تورم است. این روش درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای بسیاری از بیماران بسیار مفید است. با این حال، حواستان به این نکته باشد که هنگام استفاده از یخ، آن را به طور مستقیم روی پوست خود قرار ندهید زیرا ممکن است باعث سوختگی پوست شود. بهترین روش این است که یخ را در یک حوله قرار داده و آن را به قسمت پایین کمر خود ببندید. استفاده از کمپرس گرم همچنین برای افزایش خونرسانی به ناحیه خاصی از بدن مفید است. در این حالت، وقتی عضلات به طور فشرده تنیده می‌شوند، جریان خون معمولاً محدود می‌شود و استفاده از کمپرس گرم می‌تواند جریان خون را افزایش داده و به کاهش سیگنال‌های درد که به مغز ارسال می‌شود، کمک کند. علاوه بر این، گرما درمانی اثر آرامش‌بخشی روی بدن دارد، مانند لمس کردن آتش یا نوشیدن یک فنجان قهوه یا شکلات گرم.

تغذیه

در صورتی که در مفصل ساکروایلیاک خود دچار درد شدید، غذاهایی را که معرفی می‌کنیم که ممکن است بخواهید در رژیم غذایی خود داشته باشید:

•  روغن زیتون: روغن زیتون شامل اسیدهای چرب امگا 9 است که به کاهش التهاب کمک می‌کند. در هنگام جایگزین کردن روغن‌های گیاهی با روغن زیتون در هنگام آشپزی، برای مبارزه با دوز اضافی از التهاب، این ماده غدایی فوق‌العده است.
•  مصرف بیشتر ماهی و مصرف کمتر گوشت قرمز: گوشت قرمز مقادیر بیشتری نمک و کلسترول دارد که هر دو آنها محرک التهاب هستند. از سوی دیگر، ماهی در اسیدهای چرب امگا 3 غنی است، که به مبارزه با التهاب بدن کمک می‌کند، همچنین معمولا دارای کالری کم است، بنابراین دفعه بعد که شما غذا طبخ می‌کنید یا بیرون غذا می خورید، ماهی را انتخاب کنید به جای استیک.
• آجیل بیشتری در رژیم غذایی خود بگنجانید: گردو، دانه‌های آفتابگردان، بادام و دیگر مغزها منابع عالی امگا 3 هستند که از چربی‌های سالم تشکیل شده اند که برای اضافه نمودن به رژیم غذایی شما عالی می‌باشند.

داروها

با توجه به علت درد شما، پزشک ممکن است توصیه کند:

•  داروهای مسکن: اگر اکثر داروهای ضد درد، تسکین کافی را ارائه ندهند، پزشک ممکن است نسخه های قوی تر این داروها را تجویز کند.
•  شل کننده عضلات: داروهایی مانند سیکلوبنزاپرین (امریکس، فکسمید) ممکن است به کاهش اسپاسم عضلانی که اغلب در ارتباط با ساکروایلیت است، کمک کند.
• مهارکننده های TNF: مهار کننده های غشای تومور (TNF) مانند اتانرسپت (انبرل)، آدالی‌مومب (هامیرا) و اینفلکسی مب (رمی کید) اغلب به کاهش ساکروایلیت که با اسپوندیلیت انکیلوزینگ در ارتباط است کمک می کنند.

طب سوزنی

طب سوزنی یک روش درمانی تقریباً غیرتهاجمی است که با توجه به ترویج توانایی ذاتی بدن برای بهبود خود، برای کاهش درد طراحی شده است. درک از قابلیت بدن در خود درمانی و درمان خود به طور قابل توجهی کاهش یافته است، در حالی که بدن شما قادر به غلبه بر بیماری و خودبهبودی است. طب سوزنی این تحریک را با تحریک سیستم‌های متابولیک خاص بدن ترویج می‌دهد و توسط یک متخصص طب فیزیکی مجاز انجام می‌شود.

ورزش برای مفصل ساکروایلیاک

پزشک متخصص شما می‌تواند به شما کمک کند تا میزان حکت و ورزش‌های کششی را برای حفظ انعطاف مفصل یاد بگیرید و ورزش تقویتی برای تحکیم ماهیچه را به شما آموزش دهد. چند مورد از ورزش‌های مناسب و غیر مناسب برای درد مفصل ساکروایلیاک در ادامه بررسی خواهند شد. انجام حرکات زیر، مؤثر در تسکین و درمان دردهای مفصل ساکروایلیاک هستند:

کشش زانو به سینه

کشش زانو به قفسه سینه یکی از ملایم‌ترین درد های کششی ناشی از درد مفصل ساکروایلیاک است که شما می توانید انجام دهید؛ اما اصلا فکر نکنید که بی اثر است. این یک حرکت تقویتی پیلاتس است که به کمر و لگن کمک می‌کند. برای این کشش شما می‌توانید یک یا هر دو پا را بالا بیاورید.

 کشش تنها یک زانو به سینه

روی کمر دراز کشیده و پاها را دراز کنید. زانو ها را تا قفسه سینه آورده و 5 تا 10 ثانیه نگه دارید و در این زمان هوا را دم کنید. در حالی که پا را به تشک می‌گذارید ، بازدم را انجام دهید و سپس با پای دیگر تکرار کنید. این روند را ادامه دهید تا زمانی که برای هر پا 8 تا 10 با این عمل را تکرار کرده باشید. افراد مبتلا به کمردرد شدید ممکن است برایشان دردناک باشد که پا را در حالت خم و کف پا را در روی زمین در طول این تمرین ساکروایلیاک صاف نگه دارند.

کشش دو زانو به سینه

به پشت دراز کشیده و هر دو پای خود را به قفسه سینه بیاورید و به آغوش بکشید و ستون فقرات را شل کنید. این موقعیت را برای 5 10 ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی پاها را پایین بیاورید، تکرار 8 تا10 مرتبه در هر پا.

چرخش زانو

چرخش زانو یکی دیگر از حرکات کششی برای درد مفصل ساکروایلیاک است که اندکی دردناک است ولی موثر می‌باشد. برای شروع، پای خود را با زانوها خم کنید و هر دو پای خود را روی زمین قرار دهید. برای این کار قسمت تحتانی کمر و ستون فقرات را محکم روی زمین نگه دارید سپس زانوها را به سمت چپ به آرامی حرکت دهید، چند ثانیه نگه داشته و دوباره به سمت مرکز زانوها را حرکت دهید. اکنون این روند را به پهلوی راست انجام دهید. این روند را برای 8 تا 10 مرتبه برای هر سمت انجام دهید.

پل

این تمرین کمک می کند تا ماهیچه‌های شکم و قسمت تحتانی کمرتان تقویت شود و کمک به حمایت از مفصل ساکروایلیاک می‌کند. برای انجام این تمرین، به پشت خود خوابیده و زانوهای خود را خم کنید و دستها را در برابر بدن و کف دست ها را مقابل زمین قرار دهید. استخوان لگن را سفت کرده و ران‌ها را طوری از زمین بلند کنید که نیم تنه‌تان شکل مورب پیدا کند. این وضعیت را برای 5 ثانیه نگه داشته و به آرامی به وضعیت قبلی خود برگردید. 8 تا 10 مرتبه ان حرکت را تکرار کنید.

کبری

این حرکت یوگا الهام گرفته مار کبری است و می تواند به ویژه برای مفاصل ساکروایلیاک بیش از حد همراه موثر باشد. برای این تمرین درد ساکروایلیاک، با دراز کشیدن بر روی شکم خود، دستان خود را زیر شانه های خود قرار دهید و فشار دهید، بازوهای خود را بالا ببرید و بدن خود را از زمین جدا کنید و لگن و پاها را روی زمین نگه دارید. در حالی که این عمل را بر روی مفصل ساکروایلیک انجام می‌دهید ، باید بر روی کشیدن شانه‌ها و دور از گوش‌ها و همچنین استراحت کمر و باسن خود تمرکز کنید. این موقعیت را برای ۱۵ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی پایین بیاورید. ۳ بار تکرار کنید

حالت مثلث

حالت مثلثی که به نام trikonasana  نیز شناخته می‌شود ، یک حرکت یوگا دیگر است که می‌تواند به تقویت مفصل ساکروایلیاک کمک کند در نتیجه درد را کم کند. برای این موقعیت ، با پاهای خود در حالت عریض‌تر از شانه (حدود نیم متر) شروع کنید. انگشتان پای راست خود را به سمت راست حرکت دهید و بازوهایتان را به سمت بیرون حرکت دهید تا آن‌ها موازی زمین باشند. بعد به آرامی خم شوید تا دست‌راست شما کف زمین را لمس کند و بازوی چپ خود را به سمت آسمان دراز کنید. سر خود را برگردانید و به بازوی چپ خود نگاه کنید. برای ۱۰ تا ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس روند را درطرف مقابل تکرار کنید. مهم است که توجه داشته باشید که ژست گرفتن شامل چرخیدن مانند مثلث ، باید تنها بعد از تثبیت مفصل شما معرفی شود و زمانی که شما عاری از درد باشید.

ژست کشش کودک

این یک ژست مبتدی رایج در یوگا است. این کار به شما کمک خواهد کرد تا باسن و ران‌ها را کشش دهید و ماهیچه‌هایتان را با تمرکز روی تنفس خود استراحت دهید. برای این کشش، از دستان و زانوهایتان شروع خواهیدکرد. دقت کنید که زانوهایتان از هم جدا باند و باسن خود را روی پاشنه پایتان استراحت دهید. دست‌هایتان را تا جایی که می‌توانید کش دهید. این حالت را تا یک دقیقه دیگر نگه دارید و در میان کشش‌ها تکرار کنید.

سگ پرنده

این تمرین به قسمت تحتانی کمر و شکم کمک می‌کند تا ثبات ستون فقرات کمری شما تقویت شود. برای شروع هر چهار حالت، ابتدا به نگه داشتن ستون فقرات و گردن خود در موقعیت خنثی با تمرکز بر روی زمین، توجه کنید. سپس به آرامی پا راست خود را به پشت خود بکشید و همزمان با آن بازوی چپ خود را به جلو کشش دهید. مهم است که شانه‌ها و لگن را مستقیم نگه دارید و پشت خود را قوس ندهید. این وضعیت را به مدت 5 ثانیه نگه دارید. این حرکت را 6 تا 10 بار در هر طرف تکرار کنید. در صورتی که نیاز به تغییر در این تمرین دارید، می‌توانید تمرکز خود را فقط بر روی کشش پا متمرکز کنید و نه بازوهای خود.

ورزش‌های ممنوع

تمرینات خاصی وجود دارد که با ایجاد فشار بیشتر بر روی مفصل ساکروایلیاک، درد مفصل ساکرولیاک را تشدید می‌کند که عبارتند از:

•  ورزش بشین پاشو
•  هر تمرین یا فعالیتی که شامل چرخاندن یا چرخیدن در ناحیه مفصل لگن
  مانند گلف و تنیس می شود.
•  بلند کردن وزنه سنگین، به ویژه آنهایی که پائین کمر را درگیر می‌کنند.
•  انجام ورزش‌هایی که می تواندباعث آسیب مفصل ساکروایلیاک شود مانند فوتبال یا بسکتبال
•  دوچرخه سواری بیش از حد و یا سواری های طولانی می تواند با فشار اضافی بر روی مفاصل ساکروایلیاک، بیشتر باعث ایجاد آسیب می‌شود تا اینکه مفید باشد.

جراحی و سایر روش‌ها

اگر هیچ کدام از روش‌های معرفی شده باعث تسکین دردتان نشد، پزشک ممکن است پیشنهاد دهد:

•  تزریق مفصلی: کورتیکواستروئیدها را می‌توان برای کاهش التهاب و درد به مفصل تزریق کرد. شما فقط می‌توانید چند تزریق مفصلی در سال دریافت کنید زیرا استروئیدها می‌توانند استخوان‌ها و تاندون‌های مفصلی را تضعیف کنند.
•  فرکانس رادیویی: انرژی رادیویی می‌تواند نسج عصبی که باعث ایجاد درد می‌شوند را نابود کنند.
•  تحریک الکتریکی: کاشت یک محرک الکتریکی در داخل استخوان خاجی ممکن است به کاهش درد ناشی از ساکروایلیت کمک کند.
• همجوشی مفصل: اگرچه عمل جراحی به ندرت برای درمان ساکروایلیت مورد استفاده قرار می‌گیرد، همجوشی دو استخوان با فلز سخت گاهی می‌تواند درد ساکروایلیت را از بین ببرد.