مشکلات در منطقه ستون فقرات، که ما برای انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن در حالت ایستاده با آن مواجه می‌شویم، قیمتی است که برای آن پرداخت می‌کنیم. تکانه و فشردگی مداومی که نیروی جاذبه بر روی مهره‌های ما تمرین می‌کند، به مرور زمان تأثیرات خود را نشان می‌دهد. تقریباً هر بزرگسالی در یک بازه‌ی زمانی مشخصی با سفتی و درد کمر مواجه شده است.
استرس و وضعیت ناخوشایند معمولاً علت شایع‌ترین دردهای کمر است. به طور کلی، هنگامی که ما ایستاده و راه می‌رویم، افزایش فشار بر روی ستون فقرات می‌تواند باعث تنگی و اسپاسم عضلات کمر شده و به درد منجر شود. در صورتی که تغییرات در سبک زندگی و درمان خانگی توانایی کاهش درد شما را نداشته باشد، پزشک ممکن است داروهایی را به شما تجویز کند تا در درمان درد به شما کمک کند. همچنین، پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را به شما پیشنهاد دهد. یک فیزیوتراپیست می‌تواند تمرینات و تمدیدهای ویژه‌ای را برای تقویت عضلات کمر و کاهش درد به شما آموزش دهد.
درک ستون فقرات
ستون فقرات یک ستون استخوانی است که توسط پشته ای از 24 مهره تشکیل شده است، که در مرکز آن باز است و یک کانال یا کانال برای نخاع ایجاد می‌کند. فضاهای بین مهره‌ها توسط دیسک‌هایی با حلقه پر از الیاف، پر از ژل، پر شده و نیرویی را که به ستون فقرات وارد می‌کنیم جذب می‌کند. اعصاب در طول نخاع در هر فضای مهره‌ای حرکت می‌کند.
علت کمردرد هنگام ایستادن
کمردرد معمولاً هنگام ایستادن فرد اتفاق می‌افتد و هنگام نشستن کاهش می‌یابد. کوبیدن مداوم ناشی از فعالیت‌هایی مانند دویدن همچنین می‌تواند فشار بیشتری به ستون فقرات وارد کند.
هرچه ستون فقرات فشار بیشتری دریافت کند، فشار بیشتری به عضلات وارد می‌شود. این امر می‌تواند باعث سفت شدن عضلات شود و درد کمر سپس به صورت اسپاسم بروز می‌کند.
با افزایش سن، عضلات و رباط‌های شما فشار بیشتری را تحمل می‌کنند. اغلب اوقات، افرادی که بدترین موارد کمردرد را تجربه می‌کنند مراقب کمر خود نیستند. با این حال، به طور کلی، کمردرد ممکن است از مواردی مانند رگ به رگ شدن عضلات و رباط ها، تنگی نخاع و پارگی دیسک‌ها ایجاد شود. در زیر جزئیات بیشتری در مورد رایج‌ترین دلایل کمردرد آورده شده است.
پیچ خوردگی
پیچ خوردگی علت اصلی کمردرد است و می‌تواند ناشی از هر فعالیتی باشد که تصور کنید. فعالیت‌هایی مانند باغبانی، کار کردن، بلند کردن اجسام و حتی سوار و پیاده شدن از ماشین می‌تواند منجر به پیچ خوردگی کمر شود.
وقتی فردی کمر خود را پیچ می‌آورد، پارگی‌های جزئی عضلات و رباط ها وجود دارد. این امر اغلب منجر به اسپاسم می‌شود. لازم به ذکر است که اسپاسم علامت پیچ خوردگی کمر است – نه خود علت آن.
تنگی ستون فقرات
این وضعیت با افزایش سن به طور فزاینده‌ای شایع می‌شود. با گذشت زمان، اثرات تجمعی گرانش مهره‌ها را به یکدیگر نزدیک می‌کنند و دیسک‌ها نیز تمایل دارند خشک شده و نازک شوند. با ضربه گیری کمتر بین آنها، مهره‌ها به یکدیگر مالیده می‌شوند و باعث آرتروز می‌شوند. رسوبات استخوان آرتروز می‌توانند کانال‌هایی را که از طریق آن اعصاب عبور می‌کنند باریک کنند، آنها را تحت فشار قرار داده و درد ایجاد کنند.
تنگی نخاع به عنوان یک وضعیتی شناخته می‌شود که به لخته شدن نوروژنیک (مشکل در انتقال اعصاب) بازمی‌گردد و به طور واقعی، در مقایسه با درد ناشی از آسیب دیسک، پیچیده‌تر است. شما ممکن است علائمی در ناحیه کمر، باسن یا بالای ران خود تجربه کنید، اما درد ممکن است به طول پای شما گسترش نیابد. همچنین، این درد ممکن است به هر دو طرف بدن شما تأثیر بگذارد. در حالت تنگی نخاع، هنگام ایستادن، قسمت بالایی ران یا پاها ممکن است آسیب ببینند.
نشستن برای از بین بردن فشار موجود در ستون فقرات، درد را تسکین می‌دهد. کمی خم شدن نیز می‌تواند با باز کردن فضاهای بین مهره‌ها برای کاهش فشار بر اعصاب کمک کند. اگر برای رسیدن به فروشگاه مواد غذایی شجاعانه درد کشیده‌اید، ممکن است با دیدن اینکه فشار دادن سبد خرید می‌تواند خیال شما را راحت کند بسیار خوشحال خواهید شد.
دیسک‌های پاره شده
آسیب به دیسک‌ها می‌تواند در اثر آسیب دیدگی یا به سادگی توسط فعالیت‌های زندگی روزمره ایجاد شود. اگر دیسک متورم شود یا از جای خود بلغزد، ممکن است به عصب فشار وارد کند. در صورت پاره شدن دیسک، ژل نشت کننده می‌تواند اعصاب را ملتهب کند. تقریباً همه افراد در یک زمانی دچار پارگی دیسک شده‌اند اما همه علائم ندارند.
اگرچه اصطلاح سیاتیک اغلب برای توصیف درد استفاده می‌شود، اما پزشک ممکن است آن را درد رادیکولار پا- درد ناشی از عصب فشرده بنامد. درد معمولاً پس از پارگی دیسک به طور ناگهانی بروز می‌کند. نشستن معمولاً درد را بدتر می‌کند، در حالی که ایستادن و راه رفتن ممکن است آن را تسکین دهد.
درمان معمولاً از طریق استفاده از داروهای مسکن و انجام ورزش‌های بدون نیاز به نسخه صورت می‌گیرد. ورزش می‌تواند به کاهش فشار بر دیسک‌ها کمک کند، زیرا حرکت و ایستادن می‌تواند فشار روی آنها را کاهش دهد.
اگرچه ممکن است سخت باور شود، اما در بسیاری از موارد، این نوع دردها بدون نیاز به مداخله پزشکی خاصی بهبود می‌یابند. بیمار باید به کمردرد موقتی توجه کند و پس از چند روز یا چند هفته، علائم بهبود خواهند یافت. در این صورت، دیگر نیازی به درمان بیشتر نخواهد بود.
با این حال، در موارد استثنایی و نادر، شرایط دیگری نیز وجود دارد. اگر پای شما ضعیف یا بی حس است یا عملکرد روده یا مثانه شما تحت تأثیر قرار گرفته است، باید بلافاصله مراقبت پزشکی دریافت کنید تا از وقوع آسیب دائمی به اعصاب جلوگیری شود.
چه موقع به دکتر خود مراجعه کنید؟
کمردرد معمولاً خود به خود برطرف می‌شود، اما گاهی اوقات به کمک پزشکی نیاز است. اگر درد شما بیش از چند روز طول کشید و با هر یک از علائم زیر همراه است با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد مداوم عمیق
- بی اختیاری
- سفتی طولانی مدت صبح
- ضعف پاها
- دردی که تحت تأثیر فعالیت یا موقعیت قرار نگرفته است
- ستون فقرات سخت
- کشاله ران بی حس
- تب یا لرز
اگر این درد ناشی از ضربه جسمی مانند تصادف اتومبیل است، به پزشک مراجعه کنید.
درمان کمردرد
کمر درد را می توان با ترکیبی از موارد زیر به طور موثر کنترل کرد:
طریقه صحیح ایستادن
- بایستید و سر خود را بالا، شانه‌ها را صاف، قفسه سینه را به جلو، وزن را روی هر دو پا به طور مساوی متعادل نگه دارید و باسن خود را در داخل بدن قرار دهید.
- از ایستادن طولانی در همان وضعیت خودداری کنید.
- در صورت امکان، ارتفاع میز کار را روی یک سطح راحت تنظیم کنید.
- هنگام ایستادن، سعی کنید یک پا را با قرار دادن آن روی یک چهارپایه یا جعبه بلند کنید. بعد از چند دقیقه، وضعیت پا را تغییر دهید.
- در حین کار در آشپزخانه، کابینت را زیر سینک ظرفشویی باز کنید و یک پا را در قسمت داخلی کابینت قرار دهید. هر پنج تا 15 دقیقه پا را عوض کنید.
درمان خانگی
تعدادی از گزینه‌های خانگی برای درمان درد در کمر شما وجود دارد:
- آرام باشید. بعضی اوقات فقط نشستن فشار کافی از کمرتان را کاهش می‌دهد تا درد به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs). این مسکن‌های بدون نسخه شامل ایبوپروفن (Motrin ،Advil) و ناپروکسن (Aleve) هستند.
- ورزش و کشش. اگرچه ورزش اغلب برای رفع کمردرد مفید است، اما با یک متخصص مشورت کنید. برخی از تمرینات می‌توانند درد را بدتر کنند. به عنوان مثال، از لمس انگشتان پا و دراز کشیدن خودداری کنید، اما کشش‌های همسترینگ را امتحان کنید. به طور کلی داشتن سلامت جسمی بهتر به شما کمک می‌کند تا کمردرد هنگام ایستادن و انجام سایر کارهای روزمره را کاهش دهید.
- کفش حمایتی و ارتز تهیه کنید. کفش یا ارتز کفش تهیه کنید که به شما در نگه داشتن پاها در یک حالت خنثی و پشتیبانی شده کمک می‌کند.
- تشک پشتیبانی کننده. تشکی پیدا کنید که از شما پشتیبانی بهتری نسبت به تشک فعلی خود داشته باشد.
- از گرما و یخ استفاده کنید. به محض شروع درد، چند بار در روز کیسه یخ را به مدت 20 دقیقه در قسمت کمر خود قرار دهید. پس از 48 ساعت، با استفاده از یخ و گرما جایگزین کنید.
- از برداشتن اجسام سنگین پرهیز کنید. از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. در صورت لزوم، پشت خود را صاف نگه دارید و پاها را خم کنید تا عضلات پا بیشتر کار را انجام دهند.
- کاهش وزن. اگر اضافه وزن دارید، رسیدن به یک وزن سالم فشار در پشت شما را بهبود می‌بخشد.
مسکن‌های خوراکی
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) یا داروی مسکن غیر NSAID استامینوفن به طور کلی برای مواقع درد گاه به گاه بی خطر هستند، اما عوارض جانبی دارند. NSAIDها با افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی و استامینوفن با افزایش خطر آسیب کبدی همراه هستند. با پزشک خود در مورد دارو و دوز مناسب برای خود صحبت کنید.
تزریق به ستون فقرات
برای کاهش درد در منطقه ستون فقرات، روش‌هایی مانند تزریق لیدوکائین و استفاده از کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب در ناحیه دردزا مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، آزمایشات بالینی کنترل شده، نگرانی‌هایی درباره استفاده از استروئیدها به وجود آورده است. یک مطالعه نشان داد که پس از شش هفته، بیمارانی که تنها با لیدوکائین درمان شده بودند، تسکین درد و بهبود عملکرد مشابهی را با بیمارانی که هر دو دارو را مصرف کرده بودند و با عوارض جانبی کمتری همراه بودند، داشتند. به همین دلیل، پزشکان معمولاً آمپول‌هایی را برای بیمارانی که نیاز به تسکین فوری درد دارند، در دسترس دارند تا بتوانند به زودی به یک متخصص طب فیزیکی مراجعه کنند.
فیزیوتراپی
ورزش بهترین روش در طولانی مدت برای کنترل تنگی ستون فقرات است. یک فیزیوتراپیست می‌تواند به شما تمریناتی را یادآوری کند که باعث تقویت عضلات کمر می‌شود تا از ستون فقرات بهتر پشتیبانی کرده و درد را جبران کند. ماساژ و دستكاری ممكن است به این نوع مشكلات كمك نكند زیرا ریشه در استخوان‌ها دارد نه در عضلات یا تاندون‌ها. طب سوزنی ممکن است مفید باشد، اما باید تکرار شود.
واکر
این دستگاه‌ها می‌توانند شما را قادر به ورزش بدون درد کنند. کمی خم شدن برای گرفتن دسته‌های واکر می‌تواند ستون فقرات را باز کرده و درد را تسکین دهد. پزشکان اغلب پیشنهاد می‌کنند افرادی که دچار تنگی کانال نخاع هستند، واکرهای دارای چرخ تهیه کنند. آنها می‌توانند برای پیاده روی بیرون بروند و هنگامی که کمر یا پاهای آنها شروع به درد می‌کند می‌توانند بنشینند و بلافاصله تسکین پیدا کنند.
