اگر تاکنون با کمردرد مواجه شده‌اید، احتمالاً استفاده از کمربند طبی برای شما جذاب خواهد بود. این وسیله در داروخانه‌ها به راحتی در دسترس است و قادر است به کاهش درد کمک کند. با توجه به اینکه کمردرد یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است، بسیاری از افراد علاقه‌مند به استفاده از کمربند طبی هستند.
اما آیا واقعاً کمربند طبی قادر است درد کمر را رفع کند؟ اگر در نظر دارید کمربند طبی استفاده کنید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که استفاده از کمربند طبی بهترین راه برای درمان کمردرد شما است. گزینه‌های درمانی دیگری مانند داروهای بدون نسخه یا فیزیوتراپی ممکن است برای کاهش درد کمر شما موثرتر باشند. معاینه توسط پزشک به شما کمک می‌کند تا درک بهتری از علل کمردرد و روش‌های پیشگیری و درمان آن پیدا کنید.
دلایل شایع کمردرد
مشکلات متعددی ممکن است باعث ایجاد کمردرد شود، بنابراین تشخیص مشکل خاصی که باعث ایجاد کمردرد برای شما می‌شود اهمیت بسیاری دارد. این همان جایی است که متخصص پزشکی وارد می‌شود.
متخصص در مورد سابقه پزشکی سؤالاتی پرسیده و معاینه بدنی انجام می‌دهد و کمک می‌کند عضلات ضعیف و خشک شناسایی شوند. این فرایند همچنین به شناسایی شرایط زمینه‌ای یا دلایل درد کمک می‌کند. در ادامه برخی از دلایل بالقوه که باعث ایجاد کمردرد میشوند بیان شده است:
آرتروز
ارتروز که به طور کلی در افراد مسن تر مشاهده می‌شود ساییدگی غضروف در مفاصل ستون فقرات است. اگرچه این مشکل در افرادی که بیماری هایی مانند اسکولیوز دارند نیز دیده می‌شود و رایج ترین شکل ورم مفاصل است. در آرتروز نخاعی، تجزیه غضروف در مفصل های فاست رخ می‌دهد و باعث تحریک و درد می‌شود.
سایر بیماری های مرتبط با آرتروز که می‌توانند باعث کمردرد شوند، اسپوندیلوآرتریت (اسپوندیلیت) است. اسپوندیلوآرتریت در واقع التهاب مفاصل ستون فقرات و مفصل ساکروایلیاک (که لگن و ستون فقرات را به هم متصل می‌کند) است و باعث درد و خشکی شدید می‌شود. همچنین آرتروز پسوریازیس نیز نوع دیگری از آرتروز است که می باعث کمردرد می‌شود.
سندرم فاست
مفاصل در ناحیه کمر به عنوان مفاصل فاست شناخته میشوند. اگر آنها با یکدیگر استکاک پیدا کنند – مثلاً در آرتروز مفصل های فاست – ممکن است ایجاد التهاب و درد کنند.
ممکن است اول هر صبح، هنگام خم شدن به عقب یا هنگام ایستادن از حالت نشسته درد شدیدتری داشته باشید. درد اغلب با گذشت زمان به تدریج شدیدتر می‌شود.
با افزایش سن نیز فواصل زیادی از بدن دچار درد میشوند و فرد بیشتر اوقات درد را تجربه می‌کند. خطر دردهای مفصلی در کسانی که مستعد زمین خوردن هستند، مادرانی که تازه وضع حمل کرده اند یا مادران باردار و کسانی که سبک زندگی کم تحرکی دارند بیشتر است.
این بیماری اغلب با داروهای ضدالتهاب و یا فیزیوتراپی درمان می‌شود. پزشک ممکن است برای تسکین درد تزریق استروئید را تجویز کند اما گاهی در موارد شدید به جراحی نیاز است.
تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع، باریک شدن کانال نخاع است که می‌تواند به اعصاب ستون فقرات فشار وارد کند. این عارضه مسئله‌ای مزمن و پیش‌رونده و اغلب از عوارض جانبی آرتروز است که با دردی خفیف، متوسط یا شدید همراه است و اغلب با فعالیت، مانند پیاده‌روی، شدیدتر می‌شود.
از دیگر علائم تنگی نخاع ضعف در پاها و بی‌حسی یا گزگز در باسن یا پاها است.
پزشک بعد از معاینه فیزیکی و انجام آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام ار ای، مشکل را تشخیص می‌دهد. افراد مبتلا به تنگی کانال نخاع معمولا برای کنترل علائم به متخصص فیزیوتراپی نیاز دارند.
دیسک فتق
اگر هنگام نشستن یا خم شدن به جلو درد تشدید می‌شود یا دردهای مبهمی را احساس می‌کنید ممکن است دچار دیسک کمر شده باشید.
دیسک‌ها بین مهره‌های ستون فقرات قرار می‌گیرند تا ضربه را جذب کنند. هنگامی‌که دیسک کمر اتفاق می‌افتد در واقع دیسک به بیرون هل داده شده است. این اتفاق به مشکلات مختلفی منجر می‌شود زیرا اعصاب و مفاصل اطراف آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اگر دیسک جدا شده به عصب سیاتیک در کمر برخورد کند، ممکن است سوزن‌سوزن شدن یا تیر کشیدن در مفصل ران و پا احساس شود که به سیاتیک معروف است. خم شدن برای بلندکردن اجسام سنگین یا پیچ خوردگی ممکن است باعث ایجاد دیسک کمر شود.
کشیدگی عضلانی
عضلات کمر، به‌ویژه ماهیچه مربع کمری یا کوادراتوس لومبار یکی از عضلات ناحیه کمری و دیواره پشتی شکم در دو طرف ستون فقرات تحتانی است که ممکن است تحریک شده و منجر به کمردرد شود. ممکن است این حالت را در کنار لگن احساس کنید. انجام فعالیت‌های جدید از دلایل شایع ایجاد این مشکل است. مثلاً شخصی که برای اولین‌بار اسکی را امتحان می‌کند، ممکن است عضلات کمر را تحت‌فشار قرار دهد و منجر به درد در این ناحیه شود.
استراحت و سرد کردن عضلات روش‌های درمانی ابتدایی هستند. فیزیوتراپی می‌تواند درد در ناحیه آسیب‌دیده را کاهش داده و با اصلاح حرکات از کشیدگی عضلات در آینده جلوگیری کند.
تروما
افتادن یا وارد شدن ضربه به بدن نیز می‌تواند به کمردرد منجر شود، به‌خصوص اگر باعث شکستگی استخوان مهره‌ها یا لگن شود. اتفاق آسیب‌زا همچنین می‌تواند باعث پیچ خوردگی عضله یا تاندون شود.
مراجعه به پزشک برای رفع آسیب‌هایی مانند شکستگی مهم‌ترین نکته برای بهبودی است. متخصص پس از معاینه فیزیکی بهترین درمان را تجویز می‌کند که بسته به دلایل درد، گاهی استراحت یا مصرف داروهای بدون نسخه است. پزشک ممکن است درمان اضافی‌تر نیز توصیه کند.
آیا هنگام کمردرد باید از کمربند طبی استفاده کنید؟
در واقع شواهد علمی زیادی برای حمایت از استفاده از کمربند طبی وجود ندارد. مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد که کمربند طبی باعث کاهش درد و بهبود توانایی حرکت با عوارض جانبی اندک می‌شود. اما این مطالعه گسترده نبود و نویسندگان مقاله اشاره کردند که تحقیقات بیشتری لازم است.
چه زمانی باید به استفاده از کمربند طبی فکر کنید؟
نمی‌توان استفاده از وسایل طبی کمکی را به طور کامل رد کرد زیرا مواردی وجود دارد که ممکن است کمربند طبی کمکی مفید باشد، از جمله پس از جراحی هنگامی‌که منتظر بهبودی بدن هستید.
در مطالعه‌ای ثابت شد که کمربند طبی برای نوجوانان مبتلا به اسکولیوز (انحراف ستون فقرات) مفید است.
قبل از استفاده از کمربند طبی با پزشک خود مشورت کنید.
نکته: پزشک می‌تواند ایده بهتری در مورد نوع کمربند طبی و مدت‌زمان استفاده از آن ارائه دهد.
چگونه کمربند طبی انتخاب کنیم؟
هنگام انتخاب کمربند، سطح یا ناحیه پشتی که کمربند طبی تحت حمایت قرار می‌دهد در نظر بگیرید. باتوجه‌به شرایطی که از کمربند طبی استفاده می‌شود، سه دسته مختلف برای انتخاب وجود دارد.
- کمربندهای طبی سخت: بالاترین سطح پشتیبانی و پایداری را برای ستون فقرات فراهم می‌کند که دارای صفحات سخت در جلو، عقب یا کناره‌های کمربند است. برای افرادی ایده‌آل است که درد شدیدی دارند، یا در حال بهبودی از آسیب یا جراحی هستند و نیاز به بی‌حرکتی دارند.
- کمربندهای طبی نرم و انعطاف‌پذیر: این نوع کمربند از طریق مواد نرم‌تر از کمر حمایت می‌کند و آزادی حرکت بیشتر را برای کاربران فراهم می‌کند. این نوع کمربند برای محدودکردن حرکت بیش از حد مانند خم شدن و پیچاندن طراحی شده است.
- کمربندهای نیمه‌سخت: از نوع فلز یا پلاستیک عمودی است که حرکت را محدود می‌کند و ثبات بیشتری را مهیا می‌کند. این کمربند طبی دارای تکیه‌گاه‌ها و بالشتک‌های سفت است اما بر روی بدنه انعطاف‌پذیر قرار گرفته و به کاربر اجازه می‌دهد تا سطح ثبات را بر اساس نیازهای منحصربه‌فرد خود تنظیم کند.
از دیگر فاکتورهایی که هنگام انتخاب کمربند طبی باید در نظر گرفت، مواد و اندازه آنهاست. کمربندهای طبی انعطاف‌پذیر با پارچه‌ای نرم و قابل تنفس و گیره‌های قابل تنظیم الاستیک و ولکرو ساخته میشوند. کمربندهای طبی سفت‌وسخت دارای قطعات پلاستیکی هستند که معمولاً در قسمت پایین کمر و معده قرار می‌گیرند و با بندهای ولکرو بسته میشوند.
همچنین توصیه می‌شود که در مورد اندازه مناسب کمربند طبی نیز با پزشک مشورت کنید. مشورت با پزشک باعث اطمینان از استفاده از کمربند طبی می‌شود و احتمال تأثیر آن برای تسکین درد را بیشتر می‌کند. بهترین کمربندهای طبی باعث ایجاد ثبات و فشرده‌سازی در ساختار عضلات مرکزی در اطراف ستون فقرات میشوند و به ماهیچه‌های اصلی پشتیبانی‌کننده از ستون فقرات اجازه می‌دهد تا شل شود.
چگونه کمربند طبی را به‌درستی بپوشیم؟
اگر شما قصد دارید کمردرد مزمن خود را با استفاده از کمربند طبی تسکین دهید، پزشکان توصیه می‌کنند که آن را به مدت بیش از 30 تا 40 دقیقه در هر بار استفاده نکنید و فقط هنگام انجام فعالیت‌هایی مانند ایستادن برای شستن ظروف، انجام کارهای ساختمانی یا وزنه‌برداری از آن استفاده کنید. به عبارت دیگر، کمربند طبی ممکن است برای افرادی که از سایر روش‌های پزشکی نتیجه مطلوبی به دست نیاورده‌اند و در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره نیاز به تسکین درد دارند، مفید باشد.
اما به یاد داشته باشید که نباید در استفاده از کمربند طبی اغراق کنید، زیرا استفاده طولانی‌مدت و مداوم از آن، به مدت هفته‌ها یا ماه‌ها، توسط پزشکان توصیه نمی‌شود. بنابراین، بهتر است همیشه به راهنمایی پزشک خود عمل کنید و توصیه‌های او را رعایت کنید.
سایر راه‌های درمان کمردرد
اگر از کمربند طی استفاده نمی‌کنید (یا حتی اگر این کار را انجام می‌دهید) چگونه می‌توانید کمردرد را کنترل کنید؟ این نکات را امتحان کنید.
تقویت هسته بدن
مطمئن شوید که از قدرت هسته خوبی برخوردار هستید. ماهیچه‌هایی که کمر را تثبیت می‌کنند باید قوی باشند و این عضلات شامل عضلات گلوتئوس (واقع در باسن) هستند.
نشستن طولانی‌مدت (خطری در اکثر مشاغل اداری) بر روی عضلاتی که پشت را تثبیت می‌کنند تأثیر منفی می‌گذارد. هنگامی‌که بعد از هشت تا ده ساعت نشستن، بدون وقفه پیاده‌روی می‌کنید بر عضلات فشار وارد می‌شود. علاوه بر این حالت نشستن خم کننده‌های لگن را تنگ می‌کند و به کمر آسیب می‌زند.
فعال بمانید
اگر کمردرد دارید، تحرک بدنی با ورزش منظم می‌تواند به درمان آن کمک کند. می‌توانید با برنامه پیاده‌روی شروع کنید تا تمرینات و کشش‌های مربوط به کمردرد برایتان راحت‌تر شود. بااین‌حال، قبل از شروع تمرینات، با پزشک خود مشورت کنید تا از تشدید کمردرد جلوگیری کنید.
تمرینات تقویت‌کننده
پزشکان تمرینات تقویت عضلات باسن مانند پل باسن را پیشنهاد می‌دهند. آنها همچنین کشش چهارپا و ایلیوپسو (عضلات خم کننده لگن) را توصیه می‌کنند. انجام لانژ و یوگا، از جمله حالت کبرا و حالت گاو – گربه نیز کمک خواهد کرد.
هیدرات
پزشکان نوشیدن مقدار زیادی آب را توصیه می‌کنند. این کار فرد را مجبور به حرکت برای رفتن به دستشویی می‌کند و بدن را هیدراته نگه می‌دارد. آبرسانی به عضلات بسیار مهم است.
قرارگیری بدن در وضعیت صحیح
قراردادن بدن در وضعیت صحیح برای ازبین‌بردن فشار روی کمر مهم است. وضعیت اشتباه بدن کمر را تحت‌فشار قرار می‌دهد و منجر به درد بیشتر می‌شود. در ادامه چند نکته برای بهبود وضعیت قرارگیری بدن و کاهش کمردرد وجود دارد.
کفش خوب
یک جفت کفش مناسب می‌تواند از کمردرد جلوگیری کند یا آن را تسکین دهد. زیره‌های کفش برای کسانی که اختلال عملکرد یا عدم تعادل پا دارند، مهم است زیرا هنگامی‌که پاشنه زمین را لمس می‌کند این زیره‌ها به‌جای کمر ضربه را جذب می‌کنند.
پشتیبانی تشک
کمردرد با کم‌خوابی مرتبط است. تشک قدیمی یا تشکی که پشتیبانی چندانی ایجاد نمی‌کند منجر به بی‌خوابی و کمردرد می‌شود؛ بنابراین، مهم است که تشک پشتیبانی کمری بیشتری ایجاد کند.
کمپرس سرد و گرم
کمپرس سرد و گرم می‌توانند به کاهش کمردرد کمک کنند. توجه داشته باشید که روی آسیب‌دیدگی جدید ابتدا کمپرس سرد و سپس کمپرس گرم قرار دهید.
یخ، شبیه بی‌حسی موضعی، درد عضله را بی حس می‌کند. در همین حال، استفاده از گرما در منطقه باعث افزایش گردش خون در بدن، کاهش التهاب و ترمیم عضلات آسیب‌دیده می‌شود.
یخ یا منبع گرما را مستقیماً روی پوست قرار ندهید. برای جلوگیری از آسیب‌دیدن پوست، یخ را در پارچه بپیچید و از بسته حرارتی یا پد حرارتی پیچیده شده در پارچه استفاده کنید تا از سوختن پوست خود جلوگیری کنید.
داروهای بدون نسخه
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) و مسکن‌های بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن (Advil) و استامینوفن (Tylenol) نیز می‌توانند به کنترل کمردرد کمک کنند.
فیزیوتراپی
بیشتر کمردردها در طی چهارتا شش هفته بهتر میشوند. اگر درد بیشتر طول کشید باید به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کرد. همچنین اگر قبل از پایان این چهار تا شش هفته از انجام کارهای روزمره عاجز هستید بهتر است به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کنید. فیزیوتراپیست کمک می‌کند نقاط ضعف و عدم تعادل را برطرف کنید و در هر قسمت که لازم است قدرت و انعطاف‌پذیری ایجاد کنید.
